اثر تقويت ديوار برشي بتني با كمك مهاربند كمانش‌ناپذير تحت نگاشت حوزه دور و نزديك

زلزله‌هاي نزديك گسل پالس‌دار در مقايسه با زلزله‌هاي دور از گسل، پتانسل بيشتري براي ايجاد خرابي در سازه‌ها را دارند. در اين مقاله، اثر زلزله‌هاي دور از گسل و نزديك گسل بر پاسخ سازه‌هاي با ديوار برشي بتن مسلح تقويت شده با مهاربند‌هاي كمانش ناپذير در ساختمان‌هاي با ارتفاع متوسط و بلند با لحاظ نمودن ويژگي‌هاي هركدام از اين المان‌ها مورد مطالعه قرار مي‌گيرد. اين سيستم سازه اي يك سيستم تركيبي به شمار مي‌رود. در اين پژوهش، سازه‌هاي مدل‌هاي مورد نظر، با به كارگيري روش تحليل ديناميكي طيفي در سطح زلزله طرح و آيين نامه‌هاي معتبر طراحي شدند. در ادامه، مدل غير خطي سازه‌ها تهيه شدند. در مدل سازي ديوار از المان‌هاي فايبري با قابليت توسعه پلاستيسيته استفاده شد. تحليل تاريخچه زماني غير خطي تحت اثر ركورد‌هاي دور و نزديك گسل در سطح حداكثر زلزله محتمل انجام شد و پاسخ سازه‌ها بررسي و قياس شد. نتايج نشان داد در تراز پايه، مقدار برش سهم ديوار در حوزه نزديك و حوزه دور به ترتيب بيش از سه برابر و دو برابر مقدار برش سهم مهاربند‌ها است. مقادير نسبت كرنش مهاربند به كرنش تسليم مهاربند تحت زلزله نزديك گسل به طور متوسط حدود 22 است كه اين نسبت براي حوزه دور به طور متوسط حدود 12 است.