جوشكاري به روش A-TIG بر روي فولاد ابزار D2 با فلاكس هاي اكسيدي SiO2 و ZnO

در اين پژوهش، جوشكاري فولاد ابزار سردكار آلياژي D2 مورد بررسي قرار گرفته است. سعي گرديده است به كمك روش A-TIG راه حل مناسبي براي افزايش عمق نفوذ و نسبت عمق به عرض جوش در مقايسه با روش TIG جست و جو شود . متغيرهاي اين پژوهش نوع فلاكس فعال اكسيدي و شدت جريان در نظر گرفته شده اند كه تاثير هر يك بر عمق نفوذ و عرض جوش و ظاهر آن مورد بررسي قرار گرفته است. فلاكس هاي مورد استفاده در اين پژوهش ZnO و SiO2 بودند و جوشكاري در پنج شدت جريان 85 ، 100 ، 115 ، 130 و 145 آمپر انجام شد. نتايج حاصل نشان دادند كه در فلاكس ZnO انحراف قوس و پاشش به دليل مقاومت الكتريكي فلاكس ظاهر نامناسبي را در جوش بوجود آورده است. جوش هاي حاصل از فلاكس SiO2 داراي ظاهري مطلوب بوده و افزايش عمق نفوذ و كاهش عرض جوش را در بر داشته است. فلاكس SiO2 در اين پژوهش بهترين عملكرد را با افزايش عمق نفوذ تا 5/4 ميلي متر در شدت جريان 145 آمپر از خود به جاي گذاشته است.