تاثير سيكل عمليات حرارتي بر ريزساختار و خواص كششي دماي محيط نازل رديف اول‌ مستعمل توربين‌گاز از جنس سوپرآلياژ پايه نيكل IN738LC

نازل‌هاي توربين گاز به دليل قرار‌گيري در شرايط بحراني از تنش و درجه حرارت بالا دچار زوال ساختاري شده كه اين مساله افت خواص مكانيكي قطعات را به دنبال دارد. برخي از تغييرات ريزساختاري ايجاد شده را مي‌توان با عمليات حرارتي مجدد آلياژ به حالت اوليه برگرداند و از اين طريق عمر مفيد آلياژ را افزايش داد. در اين تحقيق، ريز ساختار نمونه‌هايي از نازل رديف اول مستعمل توربين گاز 160 مگاواتي از جنس سوپرآلياژ پايه نيكل IN738LC با 33000 ساعت كاركرد معادل تهيه شد. سپس ريزساختار آنها قبل و بعد از اعمال سيكل‌هاي مختلف عمليات حرارتي با استفاده از ميكروسكوپ‌هاي نوري و الكتروني روبشي مورد بررسي قرار گرفت. بررسي‌ها بر روي مشخصه‌هاي ساختاري نظير اندازه و توزيع فازهاي رسوبي از قبيل فازγ΄، كاربيدهاي داخل و مرزدانه و همچنين تغييرات مورفولوژي آنها صورت گرفت. تصاوير ريزساختاري نشان مي‌دهد كه اعمال سيكل عمليات حرارتي انحلال كامل به همراه سيكل عمليات حرارتي استاندارد، در مقايسه با اعمال سيكل حرارتي استاندارد به تنهايي، اندازه و توزيعي مناسب تري از ذرات فاز γ΄ و كاربيدها مشابه ساختار اوليه آلياژ بوجود مي‌آورد. همچنين جهت اطمينان از دستيابي به ريزساختار مطلوب، آزمايش‌ كشش نيز در دماي محيط بر روي نمونه‌هاي عمليات حرارتي شده، انجام شد. خواص كششي دماي محيط نمونه‌هاي عمليات حرارتي شده در شرايط انحلال كامل، 8% در استحكام تسليم، 12% در استحكام نهايي و 100% در پارامتر ازدياد طول نسبي نسبت به سيكل عمليات حرارتي استاندارد افزايش داشته كه با مشخصه‌هاي ساختاري بهتر بدست آمده در شرايط سيكل عمليات حرارتي انحلال كامل، همسو مي‌باشد.