پيش بيني پيشرفت تحصيلي بر اساس سبك‌هاي دلبستگي و تاب‌آوري: نقش ميانجي ناگويي هيجاني

Predicting Academic Achievement Based on Attachment and Resilience Styles: The Mediating Role of Emotional Consciousness

هدف از پژوهش حاضر بررسي الگوي ساختاري سبك‌هاي دلبستگي و تاب‌آوري با پيشرفت تحصيلي با توجه به نقش واسطه‌اي ناگويي هيجاني بود.پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي است. نمونه مورد مطالعه شامل 470 دانشجو بود كه به روش نمونه گيري خوشه‌اي از جامعه دانشجويان دانشگاه اروميه در سال تحصيلي 96- 95 انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه‌هاي تاب‌آوري روان‌شناختي (CD-RISC)، ناگويي هيجاني تورنتو- 20 (TAS-20) و مقياس دلبستگي كولينز و ريد (RAAS) و معدل نيمسال اول دانشجويان استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحليل مسير و نرم افزار SPSS-20 و LISREL 8.54 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.نتايج تحليل مسير نشان داد كه سبك دلبستگي ايمن و تاب‌آوري از طريق نقش واسطه‌اي ناگويي هيجاني اثر غير مستقيم مثبت و معنا دار و در مقابل سبك دلبستگي اجتنابي و دوسوگرا از طريق نقش واسطه‌اي ناگويي هيجاني اثر غير مستقيم،منفي و معني داري بر پيشرفت تحصيلي دانشجويان دارد. و همچنين ناگويي هيجاني اثر مستقيم، منفي و معناداري بر پيشرفت تحصيلي دانشجويان دارد.عواملي مانند ناگويي هيجاني، سبك دلبستگي اجتنابي و دوسوگرا نقشي اثر گذار در افت تحصيلي افراد داشته و پيشرفت تحصيلي را با چالش و وقفه روبرو مي‌سازند اما از طرفي عواملي همچون سبك دلبستگي ايمن و نيز تاب‌آوري داراي اثرات مثبت بر كاهش افت تحصيلي بوده و موجبات پيشرفت تحصيلي را فراهم مي‌سازند.

The purpose of the present study was to investigate the structural pattern of attachment styles and academic resilience with regard to the mediating role of emotional caring. The present study is descriptive and correlational. The sample consisted of 470 students who were selected by cluster sampling from the student community of Urmia University in the academic year 95-96. Data were collected using the Psychological Resilience Questionnaire (CD-RISC), Toronto Emotional Recognition Scale (TAS-20), and the Collins and Reed Attachment Scale (RAAS) and the students' first semester grade point average. The data were analyzed using SPSS-20 and LISREL 8.54 software. Path analysis results showed that secure attachment style and resilience through mediating role of emotional distress had a positive and significant indirect effect on In contrast, avoidant and ambivalent attachment style through the mediating role of emotional coaching has an indirect, negative and significant effect on students' academic achievement. Emotional coaching also has a direct, negative, and significant effect on students' academic achievement. Factors such as emotional coaching, avoidant attachment, and ambivalence play a role in people's academic decline and challenge academic progress, but also factors such as style. Safe attachment as well as resilience have positive effects on reducing academic drop-outs and promote academic achievement