بررسي رفتار فروريزش پوسته‌هاي استوانه‌اي جدار‌نازك برش خورده تحت بارگذاري شبه‌استاتيكي محوري و مايل

جاذب‌هاي انرژي يا همان ضربه‌گير‌هاي مكانيكي انواعي از سازه‌هاي مكانيكي هستند كه براي تبديل كل و يا قسمتي از انرژي جنبشي ناشي از برخورد به‌ كار مي‌روند. بالا بردن ميزان كارايي جاذب‌ها اعم از افزايش ميزان انرژي ويژه جذب شده يا كاهش بيشينه نيروي اوليه برخورد، همواره مورد توجه پژوهشگران بوده و در اين زمينه روش‌هاي گوناگوني ارايه شده است. در اين مقاله، ابتدا تأثير برش لبه جاذب بر روي مقدار نيروي اوليه فروريزش، متوسط نيروي فروريزش، ميزان انرژي جذب‌شده و همچنين شكل فروريزش پوسته استوانه اي آلومينيومي تحت اثر بارگذاري شبه استاتيكي مورد مطالعه قرار مي گيرد. سپس اثر ابعاد هندسي پوسته شامل ضخامت، قطر و زاويه نيم‌رأس، پارامترهاي هندسي لبه شامل هندسه و ابعاد آن و همچنين زاويه برخورد بر رفتار فروريزش پوسته استوانه‌اي برش خورده، بررسي مي شوند. نتايج نشان مي دهد كه ايجاد برش‌هاي متقارن در لبه پوسته‌هاي استوانه‌اي، باعث كاهش نيروي اوليه فروريزش مي‌شود كه اين نيرو با افزايش تعداد برش در لبه جاذب كاهش بيشتري پيدا مي‌كند. همچنين ايجاد برش‌هاي مذكور در مقطع پوسته‌هاي استوانه‌اي باعث كاهش متوسط نيروي فروريزش و انرژي جذب شده، مي‌شود. اين كاهش در متوسط نيروي فروريزش و انرژي جذب شده نسبت به كاهش نيروي اوليه فروريزش نامحسوس است. اين خاصيت باعث مي‌شود تا بتوان از اين سيستم جذب انرژي در مواردي كه برخورد اوليه براي سيستم مهم است، استفاده كرد. همچنين نتايج نشان مي‌دهد كه براي حالت 2 برش مربعي در لبه پوسته‌ استوانه‌اي حدود 18.7 درصد، و براي حالت 4 برش مربعي حدود 34 درصد، مقدار نيروي اوليه جاذب نسبت به مقدار نيروي اوليه پوسته استوانه‌اي‌ بدون برش كاهش يافته است.