بهينه‌سازي چند هدفه سيستم‌هاي تبريد جذبي با زوج آب - مايع يوني با استفاده از الگوريتم ژنتيك

عملكرد چرخه تبريد جذبي علاوه بر پيكربندي و موقعيت اجزاي آن، به خواص ترموديناميكي مخلوط آن نيز بستگي دارد. سيستم هاي جذبي متداول از مخلوط هاي آب ليتيوم برومايد و آمونياك – آب استفاده مي نمايند. بدليل مشكلات ناشي از استفاده اين مخلوط ها، محقق ها مايعات يوني را به عنوان جاذب جديد مبردها پيشنهاد كرده اند. در اين تحقيق، عملكرد سيستم تبريد جذبي با دو مايع يوني مختلف از لحاظ ترموديناميكي و اقتصادي بررسي شده و با سيستم آب – ليتيوم برومايد مقايسه شده است. روش بهينه سازي چند هدفه با استفاده از الگوريتم ژنتيك به منظور بهينه كردن سيستم استفاده شده است. خصوصيات ترموديناميكي مخلوط ها توسط مدل غيرتصادفي دو مايع محاسبه شده اند. ضريب عملكرد، بازده اگزرژي و نرخ هزينه محصول پارامترهاي هستند كه بعنوان توابع هدف انتخاب شده اند، مقادير بهينه توابع هدف و متغيرهاي طراحي بدست آمده و با مقادير اوليه مقايسه شده اند. در ميان مخلوط هاي شامل مايع يوني، بالاترين ضريب عملكرد و بازده اگزرژي و كمترين نرخ هزينه محصول براي زوج آب 1 اتيل، 3 متيل ايميدازوليوم تري فلرو استيت بدست آمده است.