اثرات سم آترازين بر برخي شاخص هاي خوني و بيوشيميايي تاسماهي شيپ (Acipenser nudiventris) پرورشي

در اين پژوهش، اثرات سم آترازين بر برخي شاخص هاي خوني و بيوشيميايي ۱۳۵ قطعه بچه تاسماهي شيپ (Acipenser nudiventris) طي ۹۶ ساعت مورد بررسي قرار گرفت. ميزانLC۵۰ ۹۶h آترازين ۰۱/۳۲ ميلي گرم در ليتر تعيين گرديد. سطوح آلبومين در برخي غلظت ها داراي اختلاف معني دار بود (P ۰.۰۵). سطوح كلسترول در همه غلظت ها و ميزان تري گليسيريد در برخي تيمارها اختلاف معني داري (P ۰.۰۵) داشت. هماتوكريت به طور معني داري (۰/۰۵ P) با افزايش غلظت آترازين و با گذشت زمان افزايش يافت. تعداد گلبول هاي قرمز در غلظت هاي مختلف و با گذشت زمان و تعداد گلبول هاي سفيد در مدت ۲۴ و ۴۸ ساعت به طور معني داري (۰/۰۵ P) كاهش يافت. ميزان هموگلوبين و ميانگين تغييرات حجم متوسط سلولي با افزايش غلظت سم در برخي زمان ها و تيمارهاي متفاوت، اختلاف معني دار (P ۰.۰۵) نشان داد. ميانگين تغييرات غلظت هموگلوبين ذره اي در تيمارها و در زمان هاي مختلف نوسانات معني داري (P ۰.۰۵) نشان داد. تعداد لنفوسيت ها، مونوسيت ها و نوتروفيل با افزايش غلظت آترازين و با گذشت در برخي تيمارها نسبت به شاهد به طور معني داري (۰/۰۵ P) افزايش يافت. تعداد مونوسيت با افزايش غلظت آترازين و با گذشت زمان به طور معني داري (۰/۰۵ P) افزايش يافت. براساس جدول سطوح سميت آفت كش ها، سم آترازين براي گونه شيپ جزء مواد «سمي» طبقه بندي شده و مي توان از تغييرات پارامترهاي فوق به عنوان ابزار مهمي براي ارزيابي شرايط آسيب شناسي اين ماهيان استفاده كرد.