مقادير الكتروليتها و استروئيدهاي جنسي خون فيل ماهيان پرورشي (Huso huso)

در اين مطالعه مقادير الكتروليت ها و استروئيدهاي جنسي خون فيل ماهي (Huso huso) جوان پرورشي مورد مطالعه قرار گرفته است. ۴۱ عدد ماهي شامل ۲۳ ماهي ماده و ۱۸ ماهي نر از گروه هاي سني مختلف ۴، ۶، ۷ و ۸ سال از استخرهاي پرورشي كارگاه تكثير و پرورش ماهيان خاوياري شهيد مرجاني (استان گلستان) به صورت تصادفي انتخاب شد. خون گيري از ناحيه سياهرگ دمي واقع در پشت باله مخرجي فيل ماهيان پرورشي صورت گرفت. پس از جداسازي سرم، الكتروليت ها (كلسيم، سديم و پتاسيم) و مقادير استروئيدهاي جنسي اندازه گيري شد. مقايسه پارامترهاي الكتروليتي سرم خون حاكي از عدم اختلاف معني دار در دو جنس نر و ماده بود. بررسي روند تغييرات الكتروليت هاي سرم خون در مراحل مختلف رسيدگي جنسي در جنس هاي نر و ماده اختلاف معني داري را نشان نداد. آناليز رگرسيوني اثر رسيدگي جنسي بر ميزان الكتروليت هاي سرم خون در جنس نر و ماده نشان داد كه با افزايش رسيدگي جنسي بر ميزان كلسيم سرم خون افزوده شد. مقادير هورمون هاي تستوسترون و ۱۷ آلفا هيدروكسي پروژسترون در ماهيان نر در مرحله V اختلاف معني داري با مراحل ما قبل داشت. ولي نوسانات ۱۷ بتا استراديول نامنظم بود. با توجه به نتايج، در سن شش سالگي مي توان جنسيت ماهيان را براساس ميزان هورمون تستوسترون تعيين نمود (بيش از ۵ نانوگرم در ميلي ليتر). در جنس ماده مقادير هورمون هاي تستوسترون، ۱۷ بتا استراديول و ۱۷ آلفا هيدروكسي پروژسترون قبل از مرحله زرده سازي نسبتا پائين بود. اما طي مرحله زرده سازي (مرحله IV) مقادير هورمون هاي تستوسترون و ۱۷ بتا استراديول افزايش يافت. نوسانات ۱۷ آلفا هيدروكسي پروژسترون نامنظم بود. بر اساس نتايج به دست آمده هورمون هاي تستوسترون، ۱۷ بتا استراديول و ۱۷ آلفا هيدروكسي پروژسترون از شاخص هاي مهم تمايز و رسيدگي جنسي در فيل ماهي مي باشد.