احساس تنهايي در سالمندان: نقش بهزيستي ذهني، سرمايه روان‌شناختي و هوش معنوي

توجه و تمركز بر متغيرهاي پيش بين احساس تنهايي در سالمندان مقدم ه اي براي درمان موفقيت آميز احساس تنهايي و كاهش پيامدها و عوارض جدي آن است. در اين راستا هدف اين پژوهش، بررسي نقش بهزيستي ذهني، سرمايه روان شناختي و هوش معنوي در پيش بيني احساس تنهايي سالمندان بود. طرح پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري، شامل كليه شهروندان سالمند بالاي 65 سال شهر دزفول و حجم نمونه 368 نفر انتخاب شد. روش نمونه‌گيري خوشه‌اي بود كه داده‌ها از 6 محله منتخب در شهر دزفول در سال 1397 جمع‌آوري شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات پرسش‌نامه هاي احساس تنهايي راسل، بهزيستي ذهني كيس و ماگيارمو، سرمايه روان شناختي لوتانز و هوش معنوي عبدالله زاده و همكاران بود.  داده ها با روش همبستگي گشتاوري پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه گام به گام با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 تحليل شدند. نتايج روش هاي آماري، همبستگي هاي منفي و معناداري بين بهزيستي ذهني، سرمايه روانشناختي و هوش معنوي با احساس تنهايي در سالمندان نشان داد (P≤0.01 ). نتايج رگرسيون چندگانه نشان داد كه 54 درصد از واريانس احساس تنهايي از طريق متغيرهاي پژوهش قابل تبيين است. با توجه به نتايج به دست آمده مي توان گفت، هر چه سالمندان از بهزيستي ذهني، سرمايه روان شناختي و هوش معنوي بيشتري بهره مند باشند، احساس تنهايي كمتري دارند.اين يافته ها حاوي كاربردهاي درماني مهمي در خصوص اهميت اين متغيرها در كاهش احساس تنهايي سالمندان مي باشد.