تحليل مفاهيم، فرآيندهاي رشدي، و سير داستان در افسانه‌هاي پريان بر اساس نظريه روابط ابژه

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تحليل مفاهيم، فرايندهاي رشدي و سير داستان در افسانه‌هاي پريان با ديدگاه نظريه روابط ابژه انجام شد. اين پژوهش در پي آن بود كه به كشف ارتباط ميان ساختار رواني شخصيت‌هاي قصه‌هاي پريان و روابط ابژه‌اي آنها طي فرآيند رشد بپردازد و با الگو گرفتن از ساختار قصه‌هاي پريان و پايان بندي آنها از نگاه روابط ابژه، الگويي براي پيش برد فرآيند درماني كشف كند. روش: روش اين پژوهش، كيفي و شيوه تحليل داده‌ها از نوع تحليل مضمون بود. جامعه آماري در اين پژوهش افسانه‌هاي پريان اروپا از مجموعه افسانه‌هاي برادران گريم بود. نمونه گيري در آن به شيوه هدفمند انجام شد. يافته ها: نتايج اين پژوهش نشان داد كه مي‌توان مفاهيم، مراحل رشدي، مشكلات رواني و فرآيندهاي درماني اين نظريه را در افسانه‌هاي مذكور نيز مشاهده كرد. در تمامي داستان هاي بررسي شده، قهرمان در مسير پيشروي داستان از همان مراحلي مي‌گذشت كه هر فرد در مسير رشد رواني خود بايد از آنها عبور كند و پايان داستان با رسيدن به بلوغ رواني همسو بود. نتيجه گيري: بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش، روان درمانگران مي‌توانند با توجه به نمادپردازي به كار رفته در افسانه‌هاي پريان، از مراحل پيشروي داستان به منظور پيشبرد مراجعان در مسير رشد رواني الهام بگيرند. از آنجا كه افسانه‌هاي پريان ريشه در ناخودآگاه فردي و جمعي بشر دارند و با ذات آدمي به زباني بي واسطه سخن مي گويند، مي توانند راهكارهايي اصيل براي رسيدن به خويشتني حقيقي در اختيار انسان ها قرار دهند.