الگويابي معادلات ساختاري حساسيت اضطرابي، نظم جويي هيجاني و تاب آوري در پديدآيي اختلالات افسردگي و استرس پس از سانحه آتش نشانان

مقدمه: آتش نشان‌ها بطور مستمر و مكرر با موقعيت‌هاي تنش‌زا مواجه مي‌شوند.هدف از پژوهش حاضر الگويابي معادلات ساختاري حساسيت اضطرابي، نظم جويي هيجاني و تاب آوري در پديدآيي اختلالات افسردگي و استرس پس از سانحه آتش‌نشانان بود. روش:  در پژوهشي از نوع توصيفي همبستگي الگوي رابطه و تعامل مستقيم و غيرمستقيم بين متغيرهاي حساسيت اضطرابي، تاب آوري، نظم جويي هيجاني با اختلال افسردگي و استرس پس از سانحه با روش تحليل مسير آزمون شد. جامعه مورد مطالعه در اين پژوهش شامل تمام آتش نشانان مرد بين سنين 21 تا 59 ساله در سال 1397 شهر مشهد بود كه از آن نمونه‌اي شامل 264 آتش نشان به شيوه تصادفي ساده انتخاب شدند و پرسشنامه هاي افسردگي، استرس پس از سانحه، حساسيت اضطرابي، نظم جويي هيجاني و تاب آوري تكميل كردند. يافته ها: يافته هاي بدست آمده نشان داد كه اثر مستقيم و غيرمستقيم حساسيت اضطرابي بر استرس بعد از سانحه در مدل مورد بررسي معنادار است. اثر مستقيم تاب آوري بر استرس بعد از سانحه، اثر مستقيم و غيرمستقيم نظم جويي هيجان بر استرس بعد از سانحه ، اثر مستقيم تاب آوري بر افسردگي ، اثر مستقيم و غيرمستقيم نظم جويي هيجان بر افسردگي، معنادار بود. حساسيت اضطرابي و نظم جويي هيجان به صورت مستقيم و غيرمستقيم روي افسردگي و استرس بعد از سانحه اثرگذار بوده است و تاب آوري به صورت مستقيم افسردگي و استرس بعد از سانحه تأثير داشت. نتيجه گيري: مي توان نتيجه گرفت متغيرهاي تاب آوري، حساسيت اضطرابي و نظم جويي هيجاني در پيش بيني افسردگي و استرس پس از سانحه آتش نشان ها نقش دارند.