جداسازي و شناسايي باكتري‌هاي آزوسپيريلوم از ريزوسفر گياهان گندم و ذرت و تعيين برخي خصوصيات محرك رشدي آن‌ها

باكتري Azospirillum يكي از مهمترين ريزوباكتريايي محرك رشد گياهان (PGPR) است. آنها در ريزوسفر بسياري از گياهان زراعي وجود دارند. در اين تحقيق از مزارع گندم و ذرت استان اصفهان نمونه برداري انجام شد و نمونه هاي خاك و ريشه در محيط كشت NFB (Nitrogen-Free Bromothymol blue) كشت گرديد. پس از رشد جدايه ها، نمونه هاي داراي هاله ي شفاف به محيط كشت هاي اختصاصي و نيمه اختصاصي نظير NFB و RC (Rojo Congo=Red Congo) جامد منتقل و جدايه ها براساس مرفولوژي كلني ها بر روي آن ها انتخاب و خالص سازي گرديد. پس از انجام آزمون هاي گرم، كاتالاز، اكسيداز و هوازيبي هوازي، تأييد و تشخيص جدايه هاي Azospirillum توسط آزمايش هاي مولكولي با استفاده از آزمون واكنش زنجير ه اي پليمراز (PCR) با آغازگرهاي اختصاصي Az16S-A و Azo494-F/Azo756-R و توالي يابي ژن rRNA S16 انجام شد. خصوصيات محرك رشد گياهان (PGP) در جدايه هاي باكتري Azospirillum، با بررسي حضور ژن هاي NifH و NifD از آنزيم نيتروژناز توسط آغازگرهاي PolF/PolR و FdB260/FdB261 و خصوصيات محلول سازي فسفات، توليد كيتيناز، توليد HCN، توليد سيدروفور و توليد ايندول استيك اسيد بوسيله ي آزمون هاي اختصاصي تعيين گرديد. تكثير قطعات 646، 263، 360 و 390 جفت بازي توسط آغازگرهاي Az16S-A، Azo494-F/Azo756R، PolF/PolR و FdB260/FdB261 به ترتيب وجود باكتري هاي آزوسپيريلوم و حضور ژن هاي NifH و NifD در آن ها را تأييد نمود. آزمون هاي اختصاصي همچنين توانايي توليد ايندول استيك اسيد با ميانگين 15 ميلي گرم در ليتر، انحلال فسفات نامحلول با ميانگين 18.8 ميلي گرم در ليتر و توليد سيدروفور را دربين جدايه ها آشكار نمود و نشان داد كه بعضي از جدايه ها داراي خصوصيات PGP متعدد بوده و برخي ديگر داراي يك خصوصيت يا فاقد آن ها مي باشند. در نهايت توالي يابي ژن S rRNA16 تعدادي از جدايه ها، وجود حداقل سه گونه ي Azospirillum brasilense،A. lipoferum  و A. zeae را در ريزوسفر گياهان گندم و ذرت مشخص نمود. اين مطالعه براي استفاده از اين باكتري ها به عنوان مايه ي تلقيح در كشاورزي پايدار و ارگانيك مي تواند مفيد باشد.