ارزيابي زيستگاه گرگ خاكستري (Canis lupus) در منطقه حفاظت شده خانگرمز استان همدان با استفاده از روش MaxEnt

با توجه به كاهش جمعيت گوشت‌ خوارني نظير پلنگ و يوزپلنگ در اكثر زيست‌گاه‌ ها، حضور گرگ به‌ عنوان شكارچي و گونه ‌اي در رأس هرم غذايي، در اكثر زيست‌گاه ‌هاي كشور نقش مهم و كليدي دارد. با ارزيابي زيست‌گاه رابطه بين گونه و متغيرهاي زيست‌گاهي و عواملي كه گونه به آن ‌ها وابسته است، شناسايي مي‌ شوند، سپس طرح‌ هاي مديريتي با تمركز بر آن عوامل ارائه مي ‌گردد. در اين مطالعه، هدف بررسي عوامل مؤثر در انتخاب زيست‌گاه به ‌وسيله گرگ خاكستري (Canis lupus)، در منطقه حفاظت شده خانگرمز در استان همدان، با استفاده از روش مكسنت مي ‌باشد. روش مكسنت مبتني بر داده‌ هاي حضور مي ‌باشد. در اين مطالعه 40 نقطه حضور ثبت شد، هم‌چنين عواملي به‌ عنوان متغيرهاي زيست‌گاهي تعيين گرديد كه اين متغيرها عبارتند از: ارتفاع، شيب، پوشش گياهي، فاصله از روستاها و مراكز پرورش دام، فاصله از جاده، رودخانه و فاصله تا منابع آبي. هم‌بستگي بين فاكتورها و تعيين معني ‌دار بودن فاكتورها با استفاده از نرم‌ افزار SPSS محاسبه گرديد. مهم ‌ترين فاكتور، عامل نزديكي به مناطق روستايي با ميزان مشاركت 42/2 درصد و اهميت 20/7 درصد بود. سپس فاصله از دامداري ‌ها و مرغداري‌ ها با ميزان مشاركت 21/5 درصد و اهميت 25/4 درصد، فاصله از جاده با ميزان مشاركت 16/2 درصد و اهميت 19/2 درصد، شيب با ميزان مشاركت 5/2 درصد و اهميت 4/7 درصد، ديگر فاكتورهاي مؤثر بر پراكنش اين گونه مي ‌باشند كه با توجه به نقشه مطلوبيت زيست‌گاه و جدول درصد اهميت فاكتورها گرگ خاكستري در اين منطقه، تمايل به ‌حضور در نزديكي روستاها و مراكز پرورشي، هم‌چنين، در كنار جاده ‌ها و مناطقي با شيب متوسط دارد.