عوامل موثر بر پايداري نظام توليد گندم در شهرستان اردبيل

اين تحقيق به منظور بررسي عوامل موثر بر پايداري نظام توليد گندم در شهرستان اردبيل در سال زراعي ۹۳-۱۳۹۲ انجام شد. جامعه آماري تحقيق ۱۳۷۲8 نفر از گندمكاران شهرستان اردبيل بود كه ۳۱۱ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها و اطلاعات مورد نياز از طريق پيمايش ميداني و با طراحي و تكميل پرسشنامه به روش نمونه گيري طبقه بندي تصادفي دو مرحله اي تكميل گرديد. محاسبه ي شاخص پايداري با استفاده از مقدار مصرف نهاده ها انجام گرفت و بررسي عوامل موثر بر پايداري نظام توليد گندم با برآورد مدل رگرسيوني خطي صورت پذيرفت. نتايج اين پژوهش نشان داد كه پايداري 29/9 درصد مزارع كمتر از ميانگين و31/1 درصد آنها بالاتر از ميانگين بود و در مجموع، مزارع كشاورزان از نظر ميزان پايداري در سطح متوسط قرار داشت. نتايج حاصل از مدل رگرسيوني چند متغيره، نشان داد كه متغيرهاي دانش كشاورزي پايدار، مشاركت اجتماعي، سطح سواد، سابقه كشاورزي و نوع سيستم زراعي تأثير مثبتي بر پايداري عمليات كشاورزي مزارع گندم داشته و تعداد قطعات مزارع گندم و سطح زيركشت مكانيزه اثر منفي و معني داري بر پايداري عمليات كشاورزي كشت گندم داشتند. از اينرو توصيه مي گردد كه از قطعه قطعه شدن مزارع جلوگيري شده و آموزش هاي لازم به منظور افزايش دانش كشاورزي پايدار  به كشاورزان آموزش داده شود.