تاثير ميكوريزا و فسفات بارور2 بر عملكرد و اجزاي عملكرد و ميزان روغن گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) تحت تنش خشكي

به منظور بررسي تاثير كودهاي زيستي ميكوريزا و فسفات بارور 2 بر عملكرد گلرنگ رقم صفه تحت شرايط تنش خشكي، آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه ياسوج در سال 1395 به صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار اجرا گرديد. عامل اصلي شامل تنش خشكي در سه سطح آبياري كامل، تنش در مرحله گلدهي و تنش در مرحله پرشدن دانه و كودهاي زيستي به عنوان عامل فرعي شامل شاهد يا عدم كاربرد كود زيستي، فسفات بارور2، ميكوريزا و ميكوريزا + فسفات بارور2 بود. كاربرد كودهاي زيستي باعث افزايش تعداد طبق ، تعداد دانه در طبق و وزن هزار دانه گرديد. بيشترين ميزان عملكرد دانه با 3413 كيلوگرم در هكتار در تيمار آبياري كامل و كاربرد تلفيقي كودهاي زيستي ميكوريزا آربوسكولار و فسفات بارور 2 و كمترين ميزان عملكرد دانه با 1451 كيلوگرم در هكتاردر تيمار تنش در مرحله گلدهي و عدم كاربرد كود زيستي به‌دست آمد. تنش در مرحله گلدهي و گرده افشاني گياه باعث كاهش بيشتر عملكرد دانه گرديد. بيشترين درصد روغن دانه در تيمار آبياري معمول و كاربرد تلفيقي كودهاي زيستي بدست آمد و كمترين درصد روغن دانه مربوط به تنش مرحله پر شدن دانه و عدم كاربرد كودهاي زيستي بود. تنش خشكي در مراحل گلدهي و پر شدن دانه، باعث كاهش عملكرد دانه، روغن و درصد روغن دانه و مصرف كودهاي زيستي در شرايط تنش خشكي با بهبود اجزاي عملكرد باعث افزايش در صفات ذكر شده نسبت به عدم كاربرد كودهاي زيستي گرديد.