غلظت و تخصيص پتاسيم در مراحل مهم نمو گندم و جو تحت تأثير فسفر كودي و استرپتومايسس

يافته‌هاي مربوط به غلظت، تجمع و تخصيص عناصر غذايي در بخش‌هاي مختلف بوته مي‌تواند به برنامه‌ريزي دقيق‌تر در راستاي بهينه سازي تغذيۀ معدني گياهان زراعي كمك كند. ازاين‌رو، مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير مقدار فسفر كودي (Prate) شامل صفر، 8.4، 16.8، 25.2 و 33.6 ميلي‌گرم فسفر خالص در كيلوگرم خاك خشك معادل صفر، 20، 40، 60 و 80 كيلوگرم فسفر در هكتار و مايه‌زني با باكتري حل‌كننده فسفات استرپتومايسس (Streptomyces sp.) بر غلظت، تجمع و تخصيص پتاسيم به اندام‌هاي مختلف گندم و جو در سه مرحله كليدي طويل شدن ساقه (SE)، گرده‌افشاني (Anth) و رسيدگي برداشت (HM) انجام شد. اين آزمايش گلداني در سال زراعي 941393 به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار در محوطه پرديس جديد دانشگاه علوم كشاورزي گرگان اجرا گرديد. نتايج نشان داد كه غلظت پتاسيم در هر سه مرحله نمو و در تمام بخش‌هاي گياه به‌طور معني‌داري تحت تأثير Prate قرار گرفته و با افزايش Prate به‌صورت خطي افزايش يافته است. همچنين، مايه‌زني با باكتري موجب افزايش معني‌دار پتاسيم در بخش هوايي و كل بوته در مراحل SE و Anth شد. بين دو گياه نيز از نظر اين صفات در مراحل فوق اختلاف معني‌داري وجود داشت. نتايج حاكي از آن بود كه افزايش Prate و مايه‌زني، افزايش معني‌دار تجمع پتاسيم (KCont) در تمام بخش‌هاي گياه را در پي داشت و دو گياه مورد مطالعه از نظر مقدار پتاسيم برگ و دانه به لحاظ آماري با يكديگر متفاوت بودند. همچنين، نتايج نشان داد كه مايه‌زني با باكتري اثر معني‌داري بر KCont در بخش هوايي و كل بوته در SE، در تمام بخش‌هاي گياه در Anth، و در ساقه، ريشه، بخش هوايي و كل بوته در HM داشت. مقدار KCont گياه گندم، در بخش هوايي و كل بوته در SE، تمام بخش‌ها به‌جز ساقه در Anth، و در تمام اندام‌هاي هوايي در HM با گياه جو متفاوت بود. همچنين، بر اساس نتايج مطالعه حاضر ضريب تخصيص پتاسيم (KPC) به اندام‌هاي گياه در هر سه مرحله در مقايسه با غلظت پتاسيم و KCont از ثبات بسيار بيشتري برخوردار بود و بسيار كمتر تحت تأثير فاكتورهاي آزمايش قرار گرفت و بالاخره، بين فاكتورهاي آزمايش از نظر تقريباً‌ تمام صفات مورد بررسي اثر متقابل معني‌داري مشاهده نشد.