اثر روش‌هاي مديريت تلفيقي علفهاي هرز بر عملكرد و اجزاي عملكرد لوبيا چيتي (.Phaseolus vulgaris L)

به‌منظور بررسي اثر روش هاي مديريتي بر علف هاي هرز، عملكرد دانه و اجزاي عملكرد لوبيا چيتي (Phaseolus vulgaris L.)، آزمايشي در مزرعه پژوهشي دانشكده كشاورزي دانشگاه تبريز در سال 139۴ اجرا شد. طرح آزمايشي به‌صورت فاكتوريل بر پايه‌ي طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار بود. فاكتور اول شامل مديريت غيرشيميايي علف‌هاي هرز در چهار سطح شامل يك‌بار وجين دستي، مالچ كلش گندم، مالچ زنده گاودانه و بدون كنترل و فاكتور دوم  كاربرد دزهاي مختلف علف‌كش ايمازاتاپير در چهار سطح صفر،50، 75 و 100 درصد دز توصيه شده بودند. همچنين تيمار عاري از علف هرز در كل فصل رشد نيز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه تيمارهاي مختلف مديريت علف هرز اثر معني‌داري بر بيومس علف هرز، تعداد نيام در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن صد دانه، عملكرد دانه لوبيا در واحد سطح و درآمد ناخالص لوبيا داشتند. كمترين بيومس علف هرز (107 گرم در متر مربع) در تركيب تيماري وجين دستي و مصرف 100 درصد ايمازاتاپير و بيشترين مقدار آن (511 گرم در متر مربع) در تيمار عدم كنترل بدست آمد. بيشترين تعداد نيام در بوته، تعداد دانه در بوته و وزن صد دانه در تركيب تيماري وجين دستي با مصرف 100 درصد ايمازاتاپير مشاهده شد. بيومس علف هرز در تيمار كاربرد 75 درصد ايمازاتاپير به همراه وجين دستي تفاوت معني داري با تيمار كاربرد 100 درصد ايمازاتاپير به همراه وجين دستي نداشت. كمترين بيومس علف هرز و بيشترين عملكرد دانه لوبيا در تركيب تيماري وجين دستي و مصرف 100 درصد ايمازاتاپير حاصل شد كه تفاوت معني‌دار با همان تيمار و مصرف 75 درصد ايمازاتاپير نداشت. مي توان نتيجه گرفت كه استفاده از روش‌هاي غيرشيميايي مديريت در تلفيق با دز كاهش يافته ايمازاتاپير مي تواند كارايي مناسبي در مديريت علف هرز لوبيا چيتي داشته و مصرف علفكش را كاهش مي دهد.