تعيين الگوي بهينه بهره‌برداري از محصولات زراعي در منطقه گهرباران ساري (مقايسه برنامه‌ريزي رياضي غيرخطي معمولي و الگوريتم ژنتيك)

در جهان امروز، يكي از مشكلات اساسي بشر تامين نيازهاي غذايي با توجه به محدوديت نهاده ها است. بر همين اساس بهينه‌سازي الگوي كشت محصولات زراعي، يك راهكار مناسب جهت توسعه بخش كشاورزي و تأمين غذاي بشر است. در اين راستا در مطالعه حاضر، الگوي كشت بهينه در منطقه گهرباران شهرستان ساري با استفاده از مدل برنامه‌ريزي غيرخطي معمولي و الگوريتم ژنتيك تعيين و با يكديگر مقايسه شد. داده‌هاي مطالعه حاضر از طريق تكميل پرسشنامه و مصاحبه حضوري با 250 كشاورز منطقه گهرباران در سال زراعي 1394-1393 جمع‌آوري شده است. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه الگوي كشت بهينه بدست آمده از مدل الگوريتم ژنتيك غيرخطي به علت تنوع بيشتر، افزايش سودآوري به ميزان 2 درصد و كاهش ريسك به ميزان 22 درصد، نسبت به مدل برنامه‌ريزي غيرخطي معمولي برتري دارد. با توجه به اينكه استفاده از الگوي كشت پيشنهادي الگوريتم ژنتيك موجب افزايش بازده برنامه‌اي بهره‌برداران نسبت به الگوي برنامه‌ريزي غيرخطي معمولي مي‌شود، لذا تشويق و حمايت دولت از كشاورزان در زمينه به‌كارگيري نتايج چنين الگوهايي الزامي است.