اثر مديريت‌هاي مختلف خاك‌ورزي و گياه پوششي لگوم بر عملكرد كدو تخمه كاغذي (Cucurbita pepo L.) در كشت مخلوط افزايشي با لوبيا سبز

به منظور بررسي اثر سيستم هاي مختلف خاك ورزي، گياه پوششي خلر و كشت مخلوط بر عملكرد كدو تخمه كاغذي، آزمايشي به صورت فاكتوريل اسپليت پلات بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه بوعلي سينا همدان اجرا گرديد. فاكتور خاك ورزي در سه سطح بدون خاك ورزي (NT)، خاك ورزي كمينه (MT ) و خاك ورزي مرسوم (CT) و فاكتور گياه پوششي در دو سطح شامل گياه پوششي خلر (C1) و بدون گياه پوششي (C2) در كرت هاي اصلي و سيستم كشت در سه سطح شامل كشت مخلوط افزايشي 50% لوبيا+ كدو (I1)، كشت خالص لوبيا (I2) و كشت خالص كدو (I3) در كرت هاي فرعي قرار گرفتند. نتايج آزمايش نشان داد كه عملكرد دانه، تعداد دانه در ميوه، قطر ميوه، وزن ميوه، عملكر ميوه، وزن هزار دانه براي كدو و عملكرد لوبيا سبز تحت تأثير شيوه هاي مديريتي قرار گرفتند. بيشترين مقدار اين صفات در خاك ورزي هاي حفاظتي (خاك ورزي حداقل و بي خاك ورزي)  همراه با گياه پوششي و در كشت خالص هر گونه مشاهده شد. مثلا عملكرد دانه كدو با60/127 گرم بر متر مربع در كشت خالص كدو به‌طور معني‌داري بيشتر از  تيمار 50% لوبيا + كدو با عملكرد 40/121 گرم بر متر مربع بود. تيمار خاك ورزي كمينه و گياه پوششي خلر بيشترين عملكرد دانه كدو (3/138 گرم بر متر مربع) را نشان داد كه تفاوت معني‌داري با تيمار بدون خاك ورزي و گياه پوششي خلر نداشت. كمترين عملكرد دانه كدو نيز در تيمار خاك ورزي مرسوم و بدون گياه پوششي با 2/110 گرم بر متر مربع حاصل شد. در نهايت، با توجه به شاخص نسبت برابري زمين (51/1)، كشت مخلوط افزايشي لوبيا با كدو در تميار خاك ورزي حفاظتي با گياه پوششي خلر بهترين مديريت براي منطقه در جهت بهبود علمكرد محصول انتخاب شد.