عنوان مقاله :
تاثير كود نيتروژن بر همزيستي توام باكتري ريزوبيوم و قارچ رايزوفاگوس ايرگولاريس در گياه شبدر (Trifolium repens L)
پديد آورندگان :
شعباني زنوزق ، وحيده دانشگاه تبريز - دانشكده كشاورزي , علياصغرزاد ، ناصر دانشگاه تبريز - دانشكده كشاورزي - گروه علوم و مهندسي خاك , مجيدي ، جعفر دانشگاه علوم پزشكي تبريز - دانشكده پزشكي - گروه ايمونولوژي , برادران ، بهزاد دانشگاه علوم پزشكي تبريز - مركز تحقيقات ايمونولوژي , عاقبتي مالكي ، ليلي دانشگاه علوم پزشكي تبريز - مركز تحقيقات ايمونولوژي
كليدواژه :
ريزوبيوم , شبدر سفيد , گره ريشه , ميكوريز آربوسكولار , نيتروژن
چكيده فارسي :
گياهان لگوم همزيستي دو جانبه با قارچهاي ميكوريز آربوسكولار و باكتريهاي ريزوبيوم دارند. قارچهاي ميكوريز همزيست اجباري ريشه هستند كه نقش مهمي در واكنشهاي اكولوژيكي دارند و باكتريهاي ريزوبيوم در همزيستي با لگوم، گره تشكيل ميدهند كه محل تثبيت نيتروژن است. در اين راستا آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با سه تكرار در شرايط گلخانهاي طراحي شد. چهار سطح نيتروژن (0، 2, 6 و 10 ميليمولار به فرم نيترات) بوسيله محلول غذايي نيومن و رومهلد در گلدانهاي 1.5 كيلوگرمي اعمال شد و روزانه با اين محلول غذايي آبياري شدند. بذرهاي شبدر استريل شده در گلدان كاشته و با قارچ Rhizophagus irregularis و باكتري Rhizobium leguminosarum bv. trifoli تلقيح شدند. گياهان شاهد بدون تلقيح با باكتري يا قارچ، كشت شدند. گياهان شبدر پس از 12 هفته برداشت شده و وزن خشك اندام هوايي و ريشه، درصد كلنيزاسيون ريشه، تعداد و وزن گره، مقدار عناصر نيتروژن، فسفر و پتاسيم در بخش هوايي و ريشه تعيين گرديد. بيشترين مقدار P ريشه در تيمارهاي ميكوريزي و در سطح صفر و 2 ميليمولار نيتروژن مشاهده شد. در تمامي سطوح نيتروژن حضور قارچ سبب افزايش مقدار P ريشه شد. در تمامي سطوح نيتروژن، حضور باكتري باعث افزايش معنيداري در مقدار نيتروژن بخش هوايي شد. بيشترين مقدار پتاسيم بخش هوايي (64.4 ميليگرم به ازاي گلدان) در سطح 2 ميليمولار نيتروژن و تيمار غيرميكوريزي و بيشترين مقدار پتاسيم ريشه (19.02 ميليگرم به ازاي گلدان) در سطح 2 ميليمولار نيتروژن و در حضور قارچ ميكوريز مشاهده شد. بيشترين وزن خشك اندام هوايي (4.46 گرم به ازاي گلدان) در تيمار ميكوريزي و در سطح 2 ميليمولار نيتروژن مشاهده شد. بيشترين درصد كلنيزاسيون ريشه در حضور باكتري و قارچ (65.50 درصد) بود. با افزايش سطوح نيتروژن به 6 ميليمولار، درصد كلنيزاسيون ريشه افزايش يافت، به طوري كه بيشترين درصد كلنيزاسيون (34.01 ٪) در اين تيمار مشاهده شد. بيشترين افزايش در تعداد و وزن تر گره زماني بود كه باكتري و قارچ به طور همزمان در گياه حضور داشتند و در حضور قارچ ميكوريز تعداد و وزن تر گره به ترتيب26.44 و 20.98 درصد افزايش يافت.
عنوان نشريه :
نشريه دانش كشاورزي و توليد پايدار