اثر آبياري تكميلي وكودهاي زيستي بر عملكرد و اجزاي عملكرد گندم ديم (Triticum aestivum L)

به منظور بررسي تأثير آبياري تكميلي و كودهاي زيستي بر عملكرد و اجزاي عملكرد گندم ديم آزمايشي به صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوك‍هاي كامل تصادفي در ايستگاه تحقيقاتي دانشگاه كردستان در سال 931392 اجرا شد. فاكتورهاي آزمايشي شامل آبياري در سه سطح بدون آبياري، آبياري در مرحله گل‌دهي و آبياري در مرحله پرشدن دانه، و سطوح كود در پنج سطح نيتروكارا، فسفاته بارور2، نيتروكارا + فسفاته بارور2، نيتروكارا + فسفاته بارور2 +50 درصد كود شيميايي و100 درصد كود شيميايي بود. نتايج تجزيه واريانس نشان داد اثر سطوح آبياري بر وزن خشك بوته، ارتفاع بوته، تعداد سنبلچه، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در واحد سطح، وزن هزار دانه، عمكرد دانه و درصد پروتئين دانه معني‍دار بود. تيمار تلفيقي كود زيستي (نيتروكارا و فسفاته بارور2) همراه با كاربرد كود شيميايي به ميزان 50 درصد بيشترين عملكرد (319.9 گرم بر مترمربع) و تيمار نيتروكارا به تنهايي (227.3 گرم بر مترمربع) كمترين عملكرد را در بين تيمارهاي كودي به خود اختصاص دادند. نتايج تاثير مثبت آبياري تكميلي در مراحل گلدهي و پرشدن دانه همراه با كاربرد كود زيستي نيتروكارا و فسفاته بارور2 + 50 درصد كود شيميايي را روي وزن خشك گياه، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و عملكرد دانه گندم نشان داد. كاربرد تلفيقي كودهاي زيستي و شيميايي ضمن تأمين نيازهاي غذايي گياه زراعي گندم ديم و افزايش عملكرد آن، سبب كاهش قابل توجه مصرف كودهاي شيميايي مي‍شود. با توجه به نتايج اين آزمايش، انجام يك نوبت آبياري تكميلي در مرحله گل‌دهي يا پرشدن دانه در افزايش عملكرد گندم ديم مؤثر بوده است.