استفاده از گياهان اگروپايرون (Agropyron cristatum L.) و تال فسكيو (Festuca arundinacea L.) تلقيح شده با كنسرسيوم باكتريائي و قارچ شبه ميكوريز درگياه‌پالائي خاك‌هاي آلوده نفتي

آلودگي خاك با نفت خام و مشتقات آن از جمله خطرناك‌ترين انواع آلودگي هاي زيست محيطي محسوب مي‌شود. گياه‌پالايي يكي از انواع روش هاي زيست پالايي است. در تحقيق حاضر از خاك آلوده به نفت برداشت شده از پالايشگاه تبريز، مطالعه‌اي بر روي روش هاي گياه‌پالايي نفت صورت گرفت. بدين منظور بعد از جداسازي باكتري هاي تجزيه‌كننده هيدروكربن هاي نفتي از خاك آلوده، انواع تيمارهاي گياه‌پالايي مورد آزمايش قرار گرفت. تيمارها شامل استفاده از دو گياه اگروپايرون و تال‌فسكيو به تنهايي (بدون تلقيح ميكروبي)، تلقيح شده با كنسرسيوم پنج گونه باكتريايي ، Stenotrophomonas sp. COD 11، Psedochrobactrum sp. COD 14، Arthrobacter sp. COD 23 ،  Shewanella sp. COD 21و Stenotrophomonas sp. COD 56 يا قارچ شبه ميكوريز Piriformospora indica(به صورت مجزا) و تلقيح شده با تيمار تلفيقي (تلقيح توام با باكتريها، قارچ، استفاده از كود دامي و سورفاكتانت توئين) و تيمار تلفيقي بدون كشت گياه بود. پس از پايان آزمايش، شاخص مقدار كل هيدروكربن‌هاي نفتي (TPH)، شاخص هاي آنزيمي پايش سلامت خاك (دهيدروژناز، اوره آز و كاتالاز) و بيولوژيكي (تنفس پايه و برانگيخته ميكروبي خاك) و شاخص هاي رشد گياه (وزن خشك ساقه، ريشه و تعداد طوقه) سنجش شدند. با توجه به نتايج رشد گياهي و تطبيق آن با ميزان تجزيه هيدروكربن‌هاي نفتي، مشاهده شد كه گياه تال فسكيو تلقيح شده با قارچ شبه ميكوريز به ميزان 68% توانايي تجزيه تركيبات نفتي را داشت وتال فسكيوي بدون تلقيح قارچي توانسته بود 43% از هيدروكربن هاي نفتي را تجزيه كند. گياه اگروپايرون تلقيح شده با كنسرسيوم باكتريايي پنج گانه توانايي تجزيه 66% از  تركيبات نفتي را داشت و اگروپايرون بدون تلقيح باكتري توانسته بود 53% از هيدروكربن هاي نفتي را تجزيه كند. فعاليت آنزيم هاي دهيدروژناز و اوره آز در هفته نخست آزمايش بالا بوده و پس از گذشت 4 ماه بطور معني داري كاهش يافت و برعكس فعاليت كاتالاز در هفته نخست كمتر بوده و در انتهاي آزمايش افزايش يافت.