ارزيابي نقش گونه هاي ميكوريزا و سطوح فسفر بر صفات مرتبط با برگ و توليد اسانس نعنا فلفلي در شرايط متفاوت آبي

به منظور مطالعه تاثير سطوح آبياري شامل آبياري پس از 70 ، 110 و 150 ميلي‌متر تبخير از تشتك، سطوح كود شيميايي فسفره شامل كاربرد صفر، 25 و 50 درصد از كود شيميايي فسفره توصيه شده و قارچ ميكوريزي بصورت عدم كاربرد، Glomus mossae، G. intraradices، G. hoci و كاربرد مخلوطي از گونه‌هاي قارچ هاي ميكوريزي بر گياه نعناع فلفلي آزمايشي به صورت اسپليت اسپيلت پلات در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار و در دانشگاه آزاد اسلامي تبريز در دو سال زراعي 1395 و 1394 اجرا شد. در اين بررسي، كم‌آبي كاهش معني‌داري در صفات رويشي، فيزيولوژيك و عملكرد اسانس ايجاد نمود. در حالي كه كاربرد مخلوطي از سه گونه ميكوريز وزن خشك كل را تا 36.9 درصد افزايش داد. در سال اول، مصرف كود فسفره شيميايي و مخلوط گونه‌هاي ميكوريزي افزايش بيشتري را در وزن خشك كل و عملكرد اسانس باعث گرديد. در چين دوم در سال دوم كاربرد 50 درصد مقدار توصيه شده كود شيميايي فسفره و كاربرد مخلوطي از گونه‌هاي مورد بررسي باعث افزايشي 37.18 و 38.19 درصدي عملكرد اسانس شد. كاربرد كودهاي شيميايي فسفره و ميكوريزي در تيمارهاي آبياري باعث بهبود شاخص كلروفيل و محتواي كلروفيل a و b نعناع فلفلي باعث شد. كاربرد مخلوطي از گونه‌هاي ميكوريز و ضمن كاهش مقدار مصرف كود شيميايي فسفره به 50 درصد دز توصيه شده مي‌تواند باعث بهبود رشد، عملكرد اسانس و برخي خصوصيات فيزيولوژيك گياه در هر دو شرايط كم‌آبي و آبياري كامل گردد.