بررسي زنده‌ماني باكتري Enterobacter cloacae در چند حامل جامد و اثر زادمايه‌هاي تهيه شده بر جوانه‌زني و رشد گندم

در كشاورزي پايدار كودهاي زيستي جايگاه ويژه‌اي دارند. به همين خاطر براي عرضه آن‌ها از حامل‌هاي مختلف براي حفظ ماندگاري و زنده‌ماني باكتري استفاده مي‌شود. اين تحقيق با هدف بررسي زنده‌ماني باكتري Enterobactercloacae بر روي حامل‌هاي مختلف جامد در مدت يك سال صورت گرفت. حامل‌هاي جامد، شامل 10 تيمار باگاس، پيت، هيدروچار، بيوچار، خاك‌اره و پرليت به‌صورت منفرد و مخلوط آن‌ها با پرليت با نسبت وزني (1:1) بودند. در اين بررسي، زادمايه‌هاي باكتريايي تهيه شده با جمعيت اوليه يكسان (CFU/g109) پس از نگهداري در دماي اتاق از نظر توان ماندگاري و زنده‌ماني باكتري مورد مقايسه قرار گرفتند. جمعيت باكتري در زمان هاي 0، 15، 30، 60، 90، 120، 180، 270و 365 روز شمارش شد. براي شمارش باكتري‌هاي زنده در حامل‌هاي ميكروبي، بعد از تهيه سري‌هاي رقت از روش شمارش در كشت نواري درون يك پليت استفاده شد. در اين تحقيق اثرات زادمايه‌هاي تهيه شده بر جوانه‌زني و رشد گياهچه‌هاي گندم در شرايط استريل و به روش كشت در پليت شيشه‌اي، در پايان ماه چهارم بررسي شد. در اين دو روش خصوصياتي از قبيل طول ساقه و ريشه، وزن تر و خشك ساقه و ريشه و وزن تر و خشك كل ساقه و ريشه اندازه‌گيري شد. نتايج حاصل از شمارش باكتري‌ها نشان داد كه از ميان حامل‌هاي مورد آزمايش، بيشترين جمعيت شمارش شده بعد از گذشت يك سال در حامل باگاس (CFU/g 109) و كمترين جمعيت شمارش شده در خاك‌اره به دست آمد بطوريكه بعد از گذشت 6 ماه هيچ جمعيت زنده باكتري در خاك‌اره شمارش نشد. همچنين نتايج حاصل از تست جوانه‌زني و رشد گياهچه‌هاي گندم نشان داد كه زادمايه‌هاي هيدروچار و باگاس+ پرليت در كشت پليت نتايج تكرارپذيري داشتند و در هر دو حالت در اغلب ويژگي‌هاي اندازه‌گيري شده، ميانگين‌هاي بهتري را به خود اختصاص داده بودند. در پايان با توجهبه نتايج اين آزمايش و راحتي و در دسترس بودن حامل‌هاي مورد استفاده، حامل باگاس+ پرليت توصيه مي‌شود.