اثر رژيم‌هاي مختلف آبياري در مرحله قبل از برداشت بر عملكرد، كيفيت ميوه و كارايي مصرف آب دو توده خربزه ايراني

به منظور بررسي اثر رژيم هاي مختلف آبياري در مرحله قبل از برداشت بر عملكرد و كيفيت ميوه دو توده خربزه ايراني، آزمايشي به صورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه زنجان در سال 1396 اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل دو توده خربزه خاتوني و ايوانكي و سه سطح آبياري بصورت قطع آبياري، 60 و 100 درصد نياز آبي گياه بود. تيمارهاي آبياري 15 روز قبل از برداشت ميوه ها اعمال گرديد. نتايج نشان داد كه تيمار آبياري بطور معني داري عملكرد، كيفيت ميوه و كارآيي مصرف آب را تحت تاثير قرار داد. بيشترين عملكرد بوته (11.1 kg)، عملكرد بازار پسند بوته، درصد گوشت ميوه (57.8) و ويتامين ث در تيمار 100 درصد نياز آبي حاصل شد. بيشترين مواد جامد محلول ميوه در توده ايوانكي تحت تيمار قطع آّبياري از بخش مزوكارپ نزديك به نوك ميوه (11.49 %) و كمترين ميزان آن در توده خاتوني در شرايط آبياري 100 درصد از بخش مزوكارپ نزديك دم ميوه (8.17 %) به دست آمد. حداكثر كارآيي مصرف آب در توده ايوانكي (51.16 kg.m3) در شرايط قطع آبياري حاصل شد. ميزان مواد جامد محلول از سمت نوك ميوه به دم ميوه كاهش يافت. از نظر صفات مورد مطالعه در بين توده خربزه تفاوت معني داري وجود داشت و توده ايوانكي از عملكرد، كارآيي مصرف آب و مواد جامد محلول و كيفيت بيشتري برخوردار بود. با توجه به نتايج، تيمار قطع آّبياري در مرحله قبل از برداشت با كاهش 2.95 درصد عملكرد، موجب بهبود مواد جامد محلول ميوه و صرفه جويي در مصرف آب گرديد.