امكان برآورد تنوع گونه هاي چوبي با استفاده از تصاوير نوري ماهواره سنتينل (مطالعه موردي: جنگلهاي مريوان)

هدف پژوهش كنوني، بررسي امكان استفاده از سنجش از دور براي برآورد تنوع گونه‌هاي چوبي است كه در پايداري اكوسيستم‌هاي جنگلي اهميت بسيار زيادي دارد. براي اين منظور از تصاوير نوري ماهوارۀ سنتينل2 در بخشي از جنگل‌هاي شهرستان مريوان استفاده شد. ابتدا منطقۀ پژوهش به مساحت حدود 500 هكتار از راه جنگل‌گردشي بررسي شد. 89 قطعه نمونه با ابعاد 40×40 متر به‌صورت تصادفي در كل سطح منطقه برداشت و مشخصه‌هاي نوع و تعداد گونه در هر قطعه نمونه ثبت شد. تنوع زيستي درختي براساس شاخص‌هاي تنوع گونه‌اي سيمپسون و شانون وينر، غناي گونه‌اي مارگالف، يكنواختي فيشر آلفا و غالبيت سيمپسون براي هر قطعه نمونه محاسبه شد. تصاوير سنجندۀ سنتينل2 در سطح تصحيحات سيستمي دريافت شد. شاخص‌هاي گياهي مناسب از باندهاي اصلي تصاوير ماهواره‌اي تهيه و ارزش‌هاي رقومي در محل هر قطعه نمونه از هر يك از باندهاي اصلي و شاخص‌هاي گياهي استخراج شد. همبستگي ميان باندهاي اصلي و شاخص‌هاي گياهي با شاخص‌هاي تنوع، بررسي و معادلات رگرسيوني چندمتغيره به روش گام‌به‌گام با استفاده از 66 قطعه نمونه توسعه يافت. نتايج اعتبارسنجي مدل‌هاي رگرسيوني با استفاده از 23 قطعه نمونه نشان داد كه شاخص‌هاي تنوع گونه‌اي سيمپسون (RMSEr = 21/39%, R2 = 0/57)، غالبيت سيمپسون (RMSEr = 22/63%, R2 = 0/55) و تنوع‌گونه‌اي شانون وينر (RMSEr = 23/16%, R2 = 0/50) با دقت بيشتري از بقيۀ شاخص‌ها قابل برآوردند. برپايۀ نتايج اين پژوهش مي‌توان بيان داشت كه تصاوير سنتينل۲ از توانايي متوسطي در برآورد تنوع گونه‌اي در جنگل‌هاي زاگرس برخوردار است.