بررسي تاثير پوشش‌هاي آلكيدي بر تغييرات رنگي و مقاومت چسبندگي بافت تنه نخل در دو مقطع طولي و عرضي

در اين پژوهش ميزان تغييرات رنگي و مقاومت به چسبندگي پوشش‌ها بر بافت تنه نخل در دو مقطع طولي و عرضي مورد بررسي قرار گرفت. براي اين منظور نمونه‌هايي به ابعاد 2×7×15 (طولي) ميليمتر و 2×5×5 (عرضي) ميليمتر بريده شد. سپس با استفاده از دستگاه فيلم‌كش پوشش‌هاي سيلروكيلر و سيلرونيم‌پلي‌استر پوشش داده شد و جهت يكسان‌سازي رطوبت، نمونه‌ها در اتاق كليما با شرايط دماي 20±2 سانتي‌گراد و رطوبت نسبي 1±65 درصد به مدت 15 روز نگه‌داري شدند. همچنين، كيفيت پوشش‌دهي با استفاده از آزمون‌هاي رنگ‌سنجي و چسبندگي‌كششي در دو مقطع طولي و عرضي مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج رنگ‌سنجي نشان داد در اثر پوشش‌دهي با سيلروكيلر و سيلرونيمپلي استر ميزان روشني كاهش و ميزان قرمزي و زردي نسبت به نمونه شاهد افزايش يافت. بعلاوه پوشش‌دهي در مقطع طولي تغيير رنگ بيشتري نسبت به مقطع عرضي نمود. به ترتيب پارامتر اشباع رنگ و فام رنگي در پوشش‌دهي نسبت به نمونه شاهد افزايش و كاهش يافت، كه نشان دهنده آن است كه ميزان شفافيت و براقيت افزايش و سطح رنگ شده تمايل به قرمزي از خود نشان داده است. نتايج آزمون چسبندگي كششي نشان داد، مقاومت چسبندگي پوشش سيلروكيلر كمتر از پوشش سيلرونيم‌پلي‌استر بود و ميزان مقاومت چسبندگي در مقطع عرضي به طور كلي 2 برابر بيشتر از مقطع طولي مشاهده گرديد. افزايش مقاومت چسبندگي در مقطع عرضي نسبت به مقطع طولي ناشي از نفوذ بهتر پوشش و جدا شدن آن از سطح نخل بوده ولي در مقطع طولي به علت جدا شدن بافت نخل مي‌باشد.