بررسي كارايي فني خطوط قطار شهري تهران

رشد جمعيت كلان شهرها در كنار افزايش فعاليت هاي اجتماعي، سبب افزايش تقاضاي سفرهاي روزانه شهروندان شده است. صنعت حمل و نقل به عنوان يكي از محورهاي توسعه اجتماعي و اقتصادي در بيشتر كشورها، مورد توجه سياستگذاران اقتصادي است. سند چشم انداز 1404، ايران را توسعه يافته، فعال و تاثيرگذار در اقتصاد جهاني معرفي مي كند. با توجه به معضل تراكم ترافيك، در دهه هاي اخير حمل و نقل در شهرها به عنوان يكي از اصلي ترين چالش هاي شهري مطرح مي باشد. با توجه به نامگذاري سالهاي 1395و 1396 به عنوان سال اقتصاد مقاومتي از سوي مقام معظم رهبري، عدم دسترسي كافي به تكنولوژيهاي روز دنيا و افزايش آلودگي هوا، بهبود كارايي و بهره وري در سيستمهاي حمل و نقل شهري موجود اهميت دوچندان مي يابد. لذا، پژوهش حاضر با هدف اندازه گيري كارايي فني قطار شهري تهران به عنوان يكي از بزرگترين شهرهاي غرب آسيا و بيست و چهارمين شهر بزرگ دنيا و بمنظور بهبود كيفيت خدمات ارايه شده بزرگترين ناوگان حمل و نقل عمومي با استفاده از روش تحليل پوششي داده ها مي پردازد. نتايج نشان مي دهد كه متوسط كارايي فني حدود 73 درصد ناشي از فعاليت 5 خط فعال قطار شهري در دوره مطالعاتي حاكي از آنست كه اين ناوگان داراي كارايي فني نسبتا مناسب بوده و تنها با كاهش حدود 27 درصدي ورودي ها و بهبود ساختاري خود در اين محدوده مي تواند به حداكثر كارايي فني خود در اين حوزه دست يابد.