بررسي معيارهاي تأثيرگذار در تعيين مسير اتوبوس تندرو (نمونه موردي شهر كرج)

به علت حجم زياد سفرها و اهميت روزافزون ارزش وقت مسافران در سفرهاي درون شهري، طراحي سامانه‏هاي كارآمد و مسيريابي آنها از اهميت بسيار زيادي برخوردار است. طراحان در انتخاب مسير بهينه اين سامانه‏ها با گستره بزرگي از انواع معيارها مواجه هستند، لذا هدف از اين پژوهش بررسي معيارهاي تاثيرگذار در تعيين مسير اتوبوس تندرو و تعيين مسير بهينه بر اساس روش تصميم‏گيري چند معياره مي‏باشد. روش مورد مطالعه توصيفيتحليلي و از ابزار پرسشنامه، استفاده شده است. در مرحله اول معيارهاي تاثير‏گذار بر مسير‏يابي اتوبوس توسط پرسش‏نامه اول و نظرات كارشناسان حوزه حمل‏ونقل انتخاب و بر اساس طيف ليكرت اين معيارها اولويت‏بندي شدند. در محله دوم با توجه به معيارهاي به دست آمده از قبل، مسيرهاي پيشنهادي از صفر تا ده نمره داده شد. سپس با كمك نرم‏افزار تصميم‏گيري بر اساس مدل AHP معيار‏ها وزن‏دهي شدند و وزن هر معيار براي هر مسير مشخص شد. ده معيار تاثير‏گذار در انتخاب مسير بي‏آرتي شناسايي شد كه مهمترين معيار تعداد مسافر جذب شده به حمل‏ونقل عمومي در وضعيت كنوني مي‏باشند. گزينه پيشنهادي مسير شماره يك اتوبوس تندرو شهري از پايانه حصارك در خيابان شهيد بهشتي تا پايانه شهيد سلطاني و گزينه پيشنهادي مسير شماره دو از پايانه شهيد سلطاني تا ميدان ملارد انتخاب شدند. بر اساس معيارهاي تاثيرگذار بهترين مسير، مسير پيشنهادي يك از پايانه شهيدسلطاني تا ميدان حصارك در نظر گرفته شد.