تعيين گذرگاه احتمالي پلنگ ايراني (Pantera pardus saxicolor) بين دو زيستگاه پناهگاه حيات وحش خوش ييلاق و پارك ملي گلستان با استفاده از تئوري جريان الكتريكي مدار

مدل سازي ارتباطات بوم شناختي در بين زيستگاه ها و كاربرد اين مدل ها در برنامه ريزي حفاظت، كمي نمودن اثر الگوهاي مكاني سيما سرزمين بر درجه ارتباطات زيستگاهي ضرورت دارد. اين مطالعه با هدف تعيين گذرگاه احتمالي پلنگ ايراني (Pantera pardus saxicolor) دردو زيستگاه پارك ملي گلستان و پناهگاه حيات وحش خوش ييلاق انجام شده است، اين دو زيستگاه از بارزترين زيستگاه هاي پلنگ بوده كه در جوار همديگر قرار دارند. ابتدا مطلوبيت زيستگاه پلنگ ايراني در دو زيستگاه با روش تحليل عاملي آشيان بوم شناختي مورد بررسي قرار گرفت. لايه هاي اطلاعاتي به كار بردهشده به عنوان متغيرهاي مؤثر برحضور گونه شامل ارتفاع، شيب، شاخص پوشش گياهي (NDVI)، فاصله از جاده ها، روستاها، چشمه ها و رودخانه ها بوده است. هم چنين از تئوري مدارهاي الكتريكي براي بررسي ارتباطات زيستگاهي پلنگ ايراني بين دو زيستگاه مذكور استفاده شد. يافته هاي حاصل از پژوهش نشان داد كه مهم ترين عامل در انتخاب مسير و جابه جايي پلنگ ايراني يافتن مسيرهايي است كه داراي امنيت كافي بوده و با مناطق مسكوني تداخلي نداشته باشد. به طوركلي چهار مسير متفاوت براي جابه جايي پلنگ ايراني شناسايي شد، كه مهم ترين آن ها گذر پلنگ از قسمت جنوبي پارك در امتداد منطقه حفاظت شده لووه است. جايي كه داراي پوشش مناسبي از جنگل بوده و به احتمال زياد داراي طعمه كافي نيز مي باشد،از سوي ديگر مهم ترين مسير حركت پلنگ در زيستگاه خوش ييلاق در شمال اين منطقه قرار دارد در اين جا دو مسير با فاصله نسبتاً كمي از همديگر مشخص شده است، كه داراي تعداد كمي روستا و مناطق مسكوني است و همين امر مهم ترين عامل در انتخاب مسير حركت و جابه جايي پلنگ است. براساس نقشه هاي مطلوبيت زيستگاه و نقشه مقاومت، نقشه جريان براي گونه هدف و هم چنين نواحي مهم ارتباطي در منطقه مورد مطالعه شناسايي گرديد.