ارزيابي اثرات محيط‌ زيستي اكوتوريسم در مناطق حفاظت شده

اكوتوريسم يك واقعيت انكارناپذير از زندگي مدرن به شمار مي‌‌آيد، كه مي‌‌تواند آثار مثبت و منفي زيادي بر روي محيط‌زيست برجاي بگذارد. امروزه پارك‌‌ها و مناطق حفاظت‌‌شده، كانوني براي اجراي فعاليت‌‌ها‌‌ي تفرجي محسوب مي‌‌شوند و با وجود محدوديتي كه درون ساختار تفرج و گردشگري اعمال مي‌‌شود، اما بيشتر شبكه راه‌‌ها، گذرگاه‌‌ها، جاده‌‌ها، نگهباني‌‌ها، اردوگاه‌‌ها و ساير تسهيلات هر يك داراي اثراتي هستند. اكوتوريسم بيشتر اثرات مستقيمي بر روي خاك، پوشش گياهي، حيات‌وحش، منابع آبي، كيفيت هوا، سروصدا، وضعيت اجتماعي، اقتصادي، تغييركاربري و پوشش زمين در بر دارد. با توجه به نياز روزافـزون انـسان بـه طبيعـت و گردشگري و اثرات نامطلوب استفاده‌‌ي بيش از حد بر محيط‌‌زيست، لازم است كه فرايند ارزيابي اثرات محيط‌‌زيستي(1) در تعيين اثرات بالقوه گردشگري در مناطق حفاظت‌‌شده به كار گرفته شود. اين تحقيق با هدف بررسي اثرات ‌‌محيط‌‌زيستي حاصل از توسعه‌‌ گردشگري در مناطق حفاظت‌‌شده تهيه و تنظيم گشته است، كه به عنوان يك نتيجه كلي مي‌‌توان گفت، گردشگري و بازديد از مناطق بكر و حفاظت شده، بدون در نظر داشتن ظرفيت برد اكولوژيكي، ممكن است سبب فشردگي و فرسايش خاك، كاهش پوشش گياهي، آشفتگي حيات‌وحش و غيره شود. سرانجام اين روند، به كاهش ارزش‌‌هاي حفاظتي، تقاضا و رضايتمندي گردشگران منتهي مي‌‌شود. بنابراين گردشگري در مناطق حفاظت شده هم به عنوان يك تهديد و هم به عنوان فرصتي براي حفظ  طولاني مدت گونه‌‌ها و اين مناطق تلقي مي‌‌شود.