رابطه صفات شخصيتي، سبك‌هاي دلبستگي و والدگري والدين با سلامت جسماني كودكان

زمينه و هدف: نتايج مطالعات متعدد حاكي از آن است كه ويژگي هاي روان شناختي والدين تأثير زيادي بر سلامت رواني كودكان دارند، اما ، پژوهش هاي اندكي به رابطه سلامت جسماني كودكان با سازه هاي روان شناختي تمركز داشته اند؛ بر اين اساس پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه صفات شخصيتي، سبك هاي دلبستگي، و سبك هاي والدگري والدين با سلامت جسماني كودكان انجام شد. روش: نوع مطالعه حاضر توصيفي همبستگي بود. جامعه آماري شامل تمامي مادران و پدران كودكان ساكن در مهدهاي كودك منطقه 13 شهر تهران در سال تحصيلي 96-1395 بود كه از بين آنها 350 نفر به روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسش نامه محقق ساخته سلامت جسماني كودكان پيش دبستاني، پرسش نامه سبك هاي والدگري بامريند (1972)، پرسش نامه سبك هاي دلبستگي كولينز و ريد (1990)، و پرسش نامه پنج عاملي شخصيت نئو (1997) استفاده شد. تجزيه وتحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي ضريب همبستگي و تحليل رگرسيون چندگانه انجام شد. يافته ها: نتايج تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد كه صفات شخصيتي وظيفه شناسي، سبك دلبستگي ايمن، سبك والدگري مقتدرانه، سبك والدگري سهل گيرانه، و سبك دلبستگي اجتنابي به ترتيب توانستند 0/27، 0/30، 0/32، 0/34 و 0/35 از سلامت جسماني كودكان را پيش بيني كنند (0/01 p). نتيجه گيري: طبق يافته هاي به دست آمده مي توان نتيجه گفت كه صفات شخصيتي، سبك هاي دلبستگي، و سبك هاي والدگري والدين به طور مستقيم و غيرمستقيم تأثير مهمي بر سلامت جسماني كودكان مهدكودك دارند. استلزام هاي نتيجه به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفته است.