تأثير مداخله گروهي مبتني بر ذهن آگاهي بر حرمت خود و مشكلات اجتماعي دانش آموزان داراي نشانه هاي اختلال نارسايي توجه/ فزون كنشي

زمينه و هدف: اختلال نارسايي توجه/ فزون كنشي يكي از رايج ترين اختلال هاي عصبي-تحولي دوره كودكي و نوجواني است و مشكلات مرتبط با حرمت خود و سازش يافتگي اجتماعي در افراد مبتلا به اين اختلال بسيار رايج است. هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير مداخله گروهي مبتني بر ذهن آگاهي بر حرمت خود و مشكلات اجتماعي دانش آموزان با نشانه هاي اختلال نارسايي توجه/ فزون كنشي بود. روش: روش پژوهش، نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون -پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل تمامي دانش آموزان پسر 14 #8211; 13 ساله داراي نشانه هاي اختلال نارسايي توجه/ فزون كنشي شاغل به تحصيل در مدارس غيرانتفاعي دوره اول متوسطه شهرستان رشت در سال تحصيلي 981397 بود. بين 127 دانش آموز كه فراخوان دعوت به پژوهش را پذيرفته بودند فرم خودگزارش دهي نوجوان نظام سنجش مبتني بر تجربه آخنباخ (آخنباخ و رسكورلا، 2001)، اجرا شد. 30 دانش آموز كه نمره هاي بالا در زيرمقياس مشكلات توجه (65 T)كسب كرده بودند انتخاب شده و به تصادف در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گواه (15 نفر) جايدهي شدند. جهت جمع آوري داده ها از فرم خودگزارش دهي نظام سنجش مبتني بر تجربه آخنباخ و پرسشنامه حرمت خود كوپر اسميت (1967) استفاده شد. دانش آموزان گروه آزمايش مداخله گروهي مبتني بر ذهن آگاهي را در 8 جلسه هفتگي، ، هر جلسه به مدت 120 دقيقه، دريافت كردند اما دانش آموزان گروه گواه اين مداخله را دريافت نكردند. يافته ها: نتايج آزمون تحليل كوواريانس يك راهه نشان داد كه مداخله گروهي مبتني بر ذهن آگاهي به طور معنادار موجب ارتقا حرمت خود (0/001 P و 12/59=F) و كاهش مشكلات اجتماعي (0/001 P و 16/82=F) دانش آموزان با نشانه هاي اختلال نارسايي توجه/ فزون كنشي در گروه آزمايش در مقايسه با گروه گواه شد. نتيجه گيري: بر اساس نتايج مطالعه حاضر مي توان نتيجه گرفت كه تمرين هاي ذهن آگاهي با تشويق نگرش پذيراتر و غيرقضاوت گرانه نسبت به خود و ديگران و همچنين با پرورش نگرش هاي مشفقانه نسبت به خود، توانسته است تغييرات مطلوبي در نگرش اين دانش آموزان نسبت به خود و سبك ارتباط آنها با خود پديد آورد.