بررسي لخته سازي فلزات سنگين در خودپالايي مصب رودخانه شفارود

مصب يك رودخانه­ به­دليل شرايط خاص فيزيكي و شيميايي، مي­تواند در زمان مخلوط شدن آب شيرين رودخانه و آب‌شور دريا، ساختار و غلظت فلزات سنگين موجود در آب رودخانه را تحت تأثير قرار دهد. اختلاط آب‌شور و شيرين، در خود­پالايي و ترسيب فلزات سنگين نقش اساسي دارد. در پژوهش حاضر، خود پالايي عناصر سنگين Cd, Co, Ni, Cr و Pb در زمان مخلوط شدن آب شيرين رودخانه شفارود و آب‌شور درياي خزر در مصب آن رودخانه، در شرايط آزمايشگاهي و با كنترل پتانسيل كاهش، pH، DO و شوري، موردمطالعه و بررسي قرارگرفت. ميزان لخته­سازي فلزات در مصب رودخانه بدين شرح بود: كبالت (6/92%) gt; نيكل (4/73%) gt; كروم = سرب (6/66%) gt; كادميم (2/62%). همچنين الكترو­لخته­سازي با استفاده از دو الكترود قائم با آرايش تك‌قطبي تحت ولتاژ 6 و V 12 بررسي شد. بر اساس نتايج حاصله، الگوي الكترولخته­سازي فلزات تحت جريان V 6 به‌صورت كروم (2/22%) lt; كبالت (7/27%) lt; كادميم (62%) lt; سرب (4/94%) lt; نيكل (5/95%) و تحت جريان V 12 به‌صورت كروم (0%) lt; كبالت (6/35%) lt; كادميم (4/64%) lt; نيكل (8/92%) lt; سرب (4/94%) است. همچنين pH  و Eh از عوامل كنترل‌كننده لخته­سازي Ni و Pb بودند و DO از پارامترهاي مؤثر بر حذف Cd  طي اختلاط مصبي بود. اين در حالي است كه شوري و EC اثر معكوس بر اين فرآيند داشتند طوري‌كه با افزايش شوري و EC، لخته­سازي تمامي عناصر موردمطالعه كاهش يافت.