مقايسه اثر پارامترهاي محيطي و سازه‏ اي مؤثر بر تغيير شكل و پايداري هيدروليكي بدنه موج‏ شكن ‏هاي سكويي شكل‏ پذير

موج‏شكن‏هاي سكويي دسته‏ اي از موج‏شكن‏هاي توده سنگي شكل‏پذير هستند كه در اثر برخورد امواج دريا دچار فرسايش و تغيير شكل شده تا نيم‌رخ سمت دريا به يك حالت پايدار برسند. يكي از مهم‏ترين پارامترهاي حاكم بر پايداري موج‏شكن‏هاي سكويي، عرض فرسايش يافته سكو است. اگر ميزان فرسايش عرض سكو از عرض اوليه بيش‌تر شود، سازه دچار خرابي خواهد شد. پژوهش حاضر با استفاده از مدل‏سازي آزمايشگاهي به‏منظور مقايسه تأثير پارامترهاي محيطي و سازه‏اي بر مقدار عرض فرسايش يافته سكو صورت گرفت. نتايج نشان داد كه بيش از 90% تغيير شكل سازه در 3000 موج ابتدايي رخ داد. همچنين، تأثير تراز قرارگيري سكو بر فرسايش سكوي موج‏شكن سكويي نسبت به پارامترهاي عمق آب و عرض سكو، به ‏مراتب كم‌تر بوده و تغييرات عرض سكو روي فرسايش مقطع سازه نسبت به ساير پارامترها تأثيرگذارتر بود. ‌طوري‌كه ميزان كاهش فرسايش مقطع موج‏شكن سكويي با افزايش 20% عرض سكو بيش‌تر از افزايش 45% تراز سكو بود. اگرچه مي‏توان در صورت عدم دسترسي به مصالح سنگي با اندازه مناسب، براي اجراي ساده‏تر و كاهش هزينه‏هاي اجرايي، براي تأمين پايداري سازه، به‏جاي افزايش عرض سكو، تراز سكو را نيز افزايش داد.