تعيين ظرفيت بافري برخي تركيبات آلكالايزري و بافري معدني بومي و تأثير آن ها بر فراسنجههاي تخمير و هضم شكمبه اي در شرايط برون تني

آزمايشي طي دو مرحله با هدف بررسي ظرفيت و شاخص ارزش بافري برخي تركيبات بافري و آلكالايزري بومي و تأثير آن ها بر فراسنجه هاي تخمير و هضم شكمبه اي در شرايط برون تني انجام شد. نمونه هاي مختلف اكسيد منيزيم، كربنات ‌منيزيم و بنتونيت سديم از معادن بومي استان خراسان جنوبي و يك نمونه بيكربنات سديم به عنوان رايج ترين بافر مورد استفاده در تغذيه دام تهيه شد. در مرحله اول pH، ظرفيت بافري و شاخص ارزش بافري نمونه ها و در مرحله دوم فراسنجه‌هاي تخمير و توليد گاز با دو سطح يك و سه درصد از نمونه‌هاي منتخب و در روش كشت ثابت شكمبه‌اي اندازه گيري شد. نتايج بدست آمده از مرحله ي اول نشان داد كه بيشترين مقدار pH، ظرفيت بافري و شاخص ارزش بافري مربوط به نمونه هاي اكسيد منيزيم بود كه با ساير نمونه ها اختلاف معني دار آماري داشت. در مرحله دوم آزمايش بيشترين مقدار توليد گاز پس از 96 ساعت انكوباسيون مربوط به سطح 3 و 1 درصد بيكربنات سديم و كربنات منيزيم، و كمترين مقدار مربوط به سطح 3 درصد اكسيد منيزيم بود. بالاترين مقدار pH و ماده خشك ناپديد شده پس از 24 ساعت انكوباسيون به ترتيب در سطح 3 درصد اكسيد منيزيم و سطح 1 درصد كربنات منيزيم مشاهده شد. علاوه بر اين تركيبات مورد آزمايش بر غلظت نيتروژن آمونياكي در طول 24 ساعت انكوباسيون تأثيري نداشتند. بطور كلي نتايج اين پژوهش بيان مي‌كند كه تركيبات آلكالايزري و بافري بومي، به لحاظ ويژگي‌هاي بافري تفاوت‌هاي زيادي داشته و نمونه هاي كربنات منيزيم بدون داشتن ظرفيت بافري بالا قادرند قابليت هضم را بهبود ببخشند.