تاثير تغذيه منابع مختلف چربي در اواخر آبستني و اوايل دوره شيردهي بر قابليت هضم ظاهري، فراسنجه هاي شكمبه اي و الگوي تغييرات اسيدهاي چرب شير ميش هاي افشاري

اين پژوهش جهت بررسي تأثير افزودن منابع مختلف چربي بر قابليت هضم ظاهري، فراسنجه هاي شكمبه و الگوي اسيدهاي چرب شير ميش هاي افشاري انجام شد. تعداد 50 رأس ميش افشاري با ميانگين وزن اوليه 29/9 ± 7/88 كيلوگرم در قالب يك طرح كاملاً تصادفي با پنج تيمار و 10 تكرار استفاده شد. جيره هاي آزمايشي شامل؛ 1جيره شاهد بدون مكمل چربي؛ 2جيره حاوي 3 درصد پودر چربي محافظت شده اسيدهاي چرب اشباع؛ 3جيره حاوي 3 درصد مكمل نمك كلسيمي اسيدهاي چرب امگا6؛ 4جيره حاوي 3 درصد نمك كلسيمي اسيدهاي چرب امگا3؛ 5جيره حاوي 2 درصد پودر چربي محافظت شده اسيدهاي چرب اشباع و 1 درصد فرآورده حاوي اسيد لينولئيك مزدوج بود. خوراك مصرفي به طور روزانه و نمونه برداري از آن جهت تعيين قابليت هضم هفته اي يك بار انجام شد. رفتار خوراك خوردن، تعيين pH شكمبه، فرانسنجه هاي شكمبه و نمونه برداري از شير جهت تعيين الگوي اسيد چرب شير بعد از زايش انجام شد. با افزودن منابع چربي ماده خشك مصرفي قبل از زايش كاهش و بعد از زايش افزايش پيدا كرد. قابليت هضم ماده خشك و الياف نامحلول در شوينده خنثي با افزودن منابع اسيدهاي چرب اشباع كاهش پيدا كرد. رفتار خوراك خوردن و غلظت و نسبت اسيدهاي چرب فرار و pH شكمبه تحت تأثير منابع چربي قرار نگرفت. تيمار حاوي منبع اسيدهاي چرب مزدوج باعث افزايش معني دار غلظت اسيد لينولئيك مزدوج شير شد، ساير منابع نيز بصورت عددي باعث افزايش اين اسيدچرب شير شدند. اثرات متفاوتي از منابع چربي بر ماده خشك مصرفي در پيش و پس از زايش مشاهده شد و منابع چربي باعث بهبود ماده خشك مصرفي بعد از زايش شد. افزودن منابع چربي باعث بهبود الگوي اسيد چرب شير شد.