مزيت نسبي توليد انبه در روستاهاي جنوب شرق ايران

انبه يكي از ميوه‌هاي گرمسيري محسوب مي‌شود كه به دليل خصوصيات ويژه‌اي كه دارد همواره داراي علاقه‌مندان زيادي است. خاستگاه اصلي اين ميوه‌ي خوش طعم و مطبوع كه نقش مهمي در اقتصاد روستانشينان دارد، شبه قاره‌ي هند، پاكستان، بنگلادش و آسياي جنوب شرقي است و در مناطق روستايي استان‌هاي سيستان و بلوچستان، هرمزگان و كرمان به ميزان قابل توجهي توليد و كشت مي‌شود. در اين مطالعه وضعيت ساختار بازارهاي داخلي انبه توليدي كشور بر اساس شاخص­هاي تمركز و شاخص­هاي هرفيندال و مزيت نسبي اين محصول در استان­هاي توليد كننده بر اساس شاخص هاي RCA و SRCA در طي سال هاي 1387-1396 مورد مطالعه قرارگرفته است. نتايج حاصل از آزمون­هاي شاخص­هاي مذكور نشان از آن دارد كه ساختار بازار انبه كشور داراي ساختار انحصار دوجانبه(بيش از90 درصد از توليد انبه كل كشور) و متعلق به دو استان هرمزگان و سيستان و بلوچستان است. همچنين بر اساس شاخص‌هاي مزيت نسبي آشكارشده مشخص شد كه توليد اين محصول در استان‌هاي سيستان و بلوچستان و هرمزگان داراي مزيت نسبي است و در استان كرمان داراي مزيت نسبي نيست. بر اساس شاخص مزيت نسبي آشكار قرينه شده، ميزان مزيت نسبي توليد محصول انبه در استان‌هاي سيستان و بلوچستان و هرمزگان بالا است. پيشنهاد مي‌شود با توجه به شرايط اقليمي خاص مورد نياز براي توليد محصول انبه و به‌وجود آمدن شرايط انحصاري طبيعي براي استان­هاي هرمزگان و سيستان و بلوچستان در كشور و همچنين با توجه به اثري كه توليد اين محصول در رونق اقتصاد و اشتغال‌زايي براي روستاييان دارد، با افزايش توليد و همچنين امر برندسازي كه به سبب خاصيت‌هاي منحصر به فرد اين محصول توليد شده در اين مناطق ايران به راحتي ميسر است زمينه‌ي ورود آن به بازارهاي منطقه‌اي فراهم گردد.