بررسي روش‌هاي درون‌يابي براي تعيين پراكنش مكاني كربن آلي و نيتروژن خاك در اراضي منطقه لنجانات استان اصفهان

اين پژوهش در سطح 50 هزار هكتار از اراضي منطقه لنجانات استان اصفهان به منظور بررسي روش‌هاي تعيين نقشه پراكنش مكاني كربن آلي و نيتروژن خاك انجام شد. توزيع مكاني عناصر با روش‌هاي درون‌يابي كريجينگ معمولي، وزن‌دهي عكس فاصله و اسپلاين كششي بررسي شد. نتايج حاصله بيانگر وجود ساختار مكاني متوسط متغيرها بود. تغييرنماهاي تجربي نشان داد روند ناهمسانگردي خاصي در مورد متغيرها وجود ندارد. به منظور تعيين دقت و صحت تخمين روش‌هاي درون‌يابي از داده‌هاي معيار (براي هر متغير 150 داده) و معيارهاي آماري شامل ميانگين خطاي تخمين (MEE)، ميانگين مربعات خطاي تخمين (MSEE)، مجذور ميانگين مربعات خطاي تخمين (RMSE)، خطاي نسبي (Er) و ضريب همبستگي پيرسون (r) استفاده شد. علي‌رغم تغييرپذيري مكاني زياد متغيرها، نتايج حاكي از دقت خوب مقادير تخمين‌زده شده به كمك روش‌هاي درون‌يابي است. براي كربن آلي خاك در منطقه مطالعاتي روش‌هاي درون‌يابي كريجينگ معمولي و اسپيلاين كششي با خطاي پايين‌تر (0.007MEE، 0.09=MSEE=، 0.3=RMSE، 0.32 Er و 0.73=r)، از دقت تخمين مناسب‌تري در مقايسه با روش درون‌يابي وزن‌دهي عكس فاصله (0.009=MEE، 0.096=MSEE=، 0.31RMSE=، 0.34 Er= و 0.71=r) برخوردار بودند. همچنين، براي نيتروژن خاك در منطقه، روش‌هاي درون‌يابي كريجينگ معمولي و وزن‌دهي عكس فاصله با خطاي كمتر (0.003=MEE، 0.0006=MSEE=، 0.025=RMSE، 0.296 Er= و 0.8=r) نسبت به روش درون‌يابي اسپيلاين كششي (0.0017=MEE، 0.0007=MSEE=، 0.026=RMSE، 0.301 Er و 0.78=r) دقت تخمين بيشتري داشتند.