اثر بيوچار پوسته برنج و باكتري محرك رشد بر عملكرد و تركيب شيميايي اسفناج در خاك تحت تنش شوري

به منظور بررسي اثرات كاربرد شوري، منابع ماده آلي و باكتري محرك رشد بر وزن تر و خشك اندام هوايي و غلظت برخي عناصر اندام هوايي اسفناج، پژوهشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملأ تصادفي در سه تكرار انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل سه سطح كلريد سديم (شاهد 0(S0)، 2(S2) و 4(S4) گرم نمك در كيلوگرم خاك به ترتيب معادل 0.7، 8 و 16.8 دسي زيمنس بر متر)، پنج سطح مواد آلي (شاهد 0%(OM0)، 0.5% (RS0.5) و 1% (RS1) درصد وزني پوسته برنج  و 0.5% (Bi0.5) و 1% (Bi1) درصد وزني بيوچار پوسته برنج) و دو سطح باكتري (بدون (P0) و با باكتري (P1) ) بود. نتايج نشان داد با افزايش كلريد سديم (شوري)، وزن خشك اندام هوايي به طور معني داري افزايش يافت. اما غلظت نيتروژن، فسفر، كلسيم و منيزيم اندام هوايي گياه به طور معني داري كاهش يافت وبر عكس، غلظت سديم به طور معني داري زياد شد. با كاربرد منابع مواد آلي، وزن تر و خشك اندام هوايي و غلظت عناصر نيتروژن، فسفر، پتاسيم، كلسيم، سديم و منيزيم اندام هوايي افزايش معني داري پيدا كرد. افزودن باكتري سودوموناس فلورسنس نيز سبب افزايش معني دار وزن تر و خشك و غلظت عناصر اندام هوايي اسفناج گرديد. با توجه به نتايج به دست آمده در اين تحقيق مي توان نتيجه گرفت كه استفاده از مواد آلي به عنوان يك ماده اصلاح كننده خاك و منبع غني از عناصر غذايي، مي تواند تا حد زيادي سبب افزايش فراهمي عناصر غدايي در گياه اسفناج شود و همچنين كاربرد باكتري سودوموناس فلورسنس به عنوان كود زيستي مي تواند در شرايط تنش شوري سبب بهبود رشد و افزايش غلظت برخي عناصر غذايي در اندام هوايي اسفناج شود.كاربرد ماده آلي و باكتري )در  تيمار غير شور) نيز غلظت عناصر غذايي و عملكرد گياه را  افزايش داد.  قبل از هر گونه توصيه ايي  نتايج آزمايش حاضر بايستي در شرايط مزرعه نيز تاييد گردد.