جايگاه شيعيان در ساختار اجتماعي نيجريه

تجربه تبليغ تشيع و مكتب اهل‌البيت ، در فضاي بين‌المللي، پس از انقلاب اسلامي ايران، چه به لحاظ كيفي و چه به لحاظ كمي، دچار دگرگوني بنياديني گرديد. در اين ميان، تجربه تشيع در نيجريه به علت رشد سريع، يگانه است كه با وجود حملات مستمر طي دو دهه اخير عليه آن‌ها منقطع نگرديد. در اين سپهر، پرسش از مهم‌ترين عوامل موفقيت تبليغ تشيع در نيجريه، فهم چرايي كنش حركت اسلامي و رهبر آن شيخ زاكزاكي و جايگاه فعلي شيعيان مبتني بر ساختار سياسي ـ اجتماعي نيجريه براي نشان دادن راهبردهاي ارتقاي وضعيت شيعيان از اهميت زيادي برخوردار است. مقاله حاضر، نشان مي‌دهد كه استراتژي تبليغ اجتماعي، عامل اصلي موفقيت تبليغ تشيع در نيجريه بوده كه توانسته ضمن ارتباط برقرار كردن آموزه‌هاي اهل‌بيت با مسائل جامعه نيجريه، كنش اجتماعي شيعيان را شكل دهد. اين نوشتار، ضمن مطالعه قبيله به عنوان مفهوم بنيادين ساختار اجتماعي نيجريه كه در ارتباط با استعمار و شكل‌گيري دولت مدرن، به بحران‌هاي عميق اجتماعي انجاميده، نشان داده كه كنش هويت‌جو و خود‌آگاه شيعه، به عنوان كنشي بحران‌زا شناسايي شده است. در پايان، راهبرد بازسازي تصوير شيعه از يك جريان بحران‌ساز به يك جريان سازنده و بازسازي هويتي شيعيان و شكل‌دهي جامعه خودبنياد شيعه در نيجريه براي برون‌رفت از اين چالش‌ها طرح شده كه ذيل رويكرد اجتماعي تبليغ، جامعه شيعه ‌بايد روي آموزش، مسأله فقر و مسائل بهداشتي تمركز كند.