مستشرقان و مسئله تحريف

در رهيافت مسلمانان، متن قرآن اصالت و حجيت خود را در گذر زمان اصلاً از دست نداده، و هيچ گونه تحريفي در آن واقع نشده است و زمينه‌هاي موجود در روايات تاريخي كه در ظاهر بر وقوع تحريف زياده و نقصان دلالت دارند از حيث قواعد حديث‌شناختي و مباني شريعت نامعتبر بوده و به فرض انطباق با واقعيت، ‌حمل بر انگيزه‌‌هاي فرقه‌اي و داوري‌هاي مغرضانه خواهد شد. در نگرش خاورشناسان نيز تفاوت در روش‌ها و انگيزه‌ها،‌ دو ديدگاه موافق و مخالف با تحريف قرآن را رقم زده است كه با تحليل و تطبيق ديدگاه‌هاي دو طرف معلوم شد كه مستندات مستشرقان معتقد به تحريف (اعم از زياده، نقصان، جابجايي، اختلاف در قرائات) در ترازوي نقد تمام عيار،‌ از اعتماد آنان به منابع نامعتبر و گزارش‌هاي خلاف تاريخ ‌در جهت القاي شبهه و دو دستگي در ميان گروه‌هاي مسلمان حكايت دارد. در نقطه مقابل، مستشرقان معتقد به مصونيت قرآن از تحريف نيز،‌ در فضاي پاسخ‌دهي به حس كنجكاوي و حقيقت‌جويانه خود،‌ از يك سو، به فرآيندهاي تاريخي شكل‌گيري و جمع قرآن دقت كافي نشان داده و در ضمن پرهيز از تهمت و نسبت‌هاي نادرست،‌ هم به شيوه نتيجه‌گيري موافقان تحريف انتقاد كرده‌ و هم خود دلايلي را در حفظ اصالت و قداست متن قرآن ارائه داده‌اند.