ارزيابي ديدگاه گلدزيهر درباره تأثير علم كلام، فلسفه و عرفان بر الگوسازي از پيامبر

پيامبر اكرم به جهت برخورداري از كمالات والاي نفساني به معناي اتمّ خود، به عنوان الگوي عالي عملي و اخلاقي براي مسلمانان معرفي شده است. افزون بر تأكيد الهي و تأييد مسلمانان بر اين مقام، برخي از انديشمندان غير مسلمان نيز به آن اذعان نموده‌اند، لكن مخالفان اسلام همواره به منظور حذف اسلام در صدد انكار حقانيت نبوت پيامبر اكرم و به تبع آن، انكار حقانيت قرآن برآمده اند. در اين ميان، برخي مستشرقان براي رسيدن به مطلوب خويش سعي در تخريب جنبه اسوه بودن پيامبر دارند. در مقاله محمد و اسلام شايستگي حضرت را براي الگو بودن تكذيب كرده و معتقد است كه علم كلام عامل ترسيم يك صورت نمادين و افسانه اي با عالي ترين فضايل از شخصيت محمد مي باشد. به نظر مي رسد تاكنون پاسخي دقيق و علمي به اين نظريه داده نشده است؛ لذا نوشتار حاضر سعي دارد با اتخاذ روش تحليلي ـ انتقادي، مباني اين نظريه را تبيين و سپس يك به يك مورد بررسي و نقد قرار دهد. اين نوشتار از طريق طرح مباني و استدلالات، نادرستي و غير علمي بودن روش تحقيق اين مستشرق را به دست مي دهد.