تأثير فعاليت‌هاي ورزشي استقامتي بر برخي متغيرهاي وابسته به ديابت نوع دو: مروري نظام‌‌مند و فراتحليل مطالعات انجام‌شده در ايران

هدف اصلي پژوهش حاضر، فراتحليل تأثير فعاليت‌هاي ورزشي استقامتي بر برخي متغيرهاي وابسته به ديابت نوع دو در مطالعات انجام‌شده در داخل كشور بود. پايگاه‌هاي اطلاعاتي sid.ir و magiran.com و نيز سامانه نشريات علمي و پژوهشي موردتأييد وزارت علوم در رشته تربيت‌بدني، از سال 1380 تا 1395 جست‌وجو شدند. فهرست منابع مورداستفاده در تمامي مقالاتي كه در جست‌وجوي الكترونيك يافت شدند، به شكل دستي ارزيابي شد تا ساير منابع احتمالي نيز پيدا شوند. كليدواژه هاي مورداستفاده براي جست‌وجو، ديابت نوع دو در تركيب با «ديابت» يا «تمرين استقامتي» يا «تمرين هوازي» يا «فعاليت ورزشي» يا «حساسيت انسوليني» يا «نيمرخ ليپيدي» يا «گلوكز خون ناشتا» و در تركيب با HbA1c بود. تجزيه‌وتحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار STATA نسخه 12 انجام شد و سطح معناداري 0.05   ≥P درنظر گرفته شد. به‌طوركلي، 85 مقاله در بررسي اوليه يافت شدند كه پس از بررسي معيارهاي ورود، سه مقاله شرايط لازم براي ورود به اين پژوهش را داشتند. نتايج نشان داد كه ميان فعاليت ورزشي استقامتي و سطوح گلوكز خون (0.0001 =P ، 0.423 تا 1.396  95% CI)، فعاليت ورزشي استقامتي و انسولين (0.0001 = P، 0.469 تا 1.479  95% CI)، فعاليت ورزشي استقامتي و مقاومت به انسولين (0.0001 =P ، 0.591 تا 1.605 95% CI)، فعاليت ورزشي استقامتي و هموگلوبين گليكوزيله (0.001 =P ، 0.369 تا 1.334 95% CI)، فعاليت ورزشي استقامتي و LDLc (0.007 = P، 0.172 تا 1.111 95% CI)، فعاليت ورزشي استقامتي و HDLc (0.0001 =P ، 0.591 تا 1.605 95% CI)، فعاليت ورزشي استقامتي و تري گليسريد (0.018 = P، 0.097 تا 1.030 95% CI)، فعاليت ورزشي استقامتي و كلسترول ( 0.002= P، 0.281 تا 1.229 95% CI) ارتباط معناداري وجودداشت.