تأثير شش هفته تمرين استقامتي بر پروتئين‌هاي FSTL1، NDNF، VEGF و تغييرات عروق عضله قلبي رت‌هاي نر سالم

در شرايط پاتولوژيك، پروتئين هاي FSTL1، NDNF و VEGF نقش تنظيمي كليدي‌اي در عملكرد سيستم قلبي ـ عروقي دارند. پژوهش‌هاي محدودي در زمينه نقش اين عوامل با تمرين ورزشي انجام شده‌اند؛ بنابراين، هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير شش هفته تمرين استقامتي بر مقادير FSTL1، NDNF، VEGF و تغييرات عروق عضله قلبي رت‌هاي نر بود. تعداد 10 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار به‌طور تصادفي به دو گروه (تعداد = پنج) كنترل سالم و تمرين ورزشي تقسيم شدند. تمرين ورزشي استقامتي به‌مدت شش هفته، پنج روز در هفته، هر جلسه 30 دقيقه و با شدت متوسط (65–55 درصد VO2max) انجام شد. 48 ساعت بعد از آخرين جلسه تمريني رت‌ها بي‌هوش شدند و بافت قلب آن‌ها خارج شد. براي سنجش مقاديرFSTL1 ، NDNF و VEGF از روش الايزا و براي بررسي تغييرات عروق بافت قلب از رنگ‌آميزي (H E) استفاده شد. از آزمون آماري تي مستقل و آزمون همبستگي پيرسون براي تحليل داده‌ها استفاده شد ( P lt; 0.05). يافته‌ها نشان داد كه شش هفته تمرين استقامتي مقادير FSTL1 را به‌طور معناداري افزايش داد ( P = 0.002) و NDNF را به‌طور معناداري كاهش داد ( P = 0.001). قطر عروق در گروه تمرين ورزشي كاهش معناداري داشت ( P = 0.073). شش هفته تمرين استقامتي سبب افزايش مقادير FSTL1 عضله قلب مي‌شود كه به‌نظر مي‌رسد در پيشگيري از بيماري‌هاي قلبي ـ عروقي بسيار مؤثر است. با توجه به نتايج VEGF و هيستولوژي عروق نيز تأثيرات فيزيولوژيك NDNF بر القاي آنژيوژنز قلب آزمودني‌هاي سالم با تمرين ورزشي، به مطالعات بيشتري نياز دارد.