فعال‌نشدن مسير پيام‌رساني MAPK عضله اسكلتي مردان غيرفعال با پياده‌روي حاد تناوبي همراه با محدوديت جريان خون

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي تأثير پياده‌روي حاد تناوبي با محدوديت جريان خون بر غلظت پروتئين‌هاي 4EBP1، ERK و P38 عضله اسكلتي مردان غيرفعال بود. پنج مرد غيرفعال سالم در دو جلسه پياده‌روي حاد تناوبي با محدوديت جريان خون (پنج وهله سه‌دقيقه­اي و يك دقيقه استراحت بين هر وهله با 55 درصد بيشينه ضربان قلب همراه با فشار شريان‌بند از فشار اوليه 120 به 160 ميلي‌متر جيوه بالاي عضله چهارسرران) و پياده‌روي حاد تناوبي بدون محدوديت جريان خون (پنج وهله سه‌دقيقه‌اي و يك دقيقه استراحت بين هر وهله با 55 درصد بيشينه ضربان قلب) شركت كردند. نمونه‌برداري از عضله پهن خارجي ران در قبل و سه ساعت پس از تمرين از پاي راست آزمودني‌ها، با فاصله پنج تا 10 سانتي از هم انجام گرفت. ميزان پروتئين‌هاي 4EBP1، ERK و P38 به‌وسيله تكنيك وسترن بلات بررسي شد. از آزمون‌هاي تي وابسته و تي مستقل پس از كسر نمره پس‌آزمون از پيش‌آزمون، براي تحليل داده‌هاي هر دو گروه استفاده شد (P ≤ 0.05). نتايج آزمون تي وابسته تفاوت معناداري را بين پيش‌آزمون و پس‌آزمون4EBP1  (0.001= P) و  ERK( 0.049=P ) و نبود تفاوت معناداري را در  P38 (0.452 = P) در گروه پياده‌روي تناوبي با محدوديت جريان خون نشان داد. تفاوت معناداري نيز بين پيش‌آزمون و پس‌آزمون ERK (0.012 = P) و نبود تفاوت معنادار4EBP1  (0.064 =P ) و  P38( 0.122=P ) در گروه پياده‌روي تناوبي بدون محدوديت جريان خون مشاهده شد. نتايج آزمون تي مستقل تفاوت معناداري را بين دو شيوه­ تمريني براي متغيرهاي4EBP1 (0.068 =P )،ERK (0.091 = P) و  P38(0.827 = P) نشان نداد (P ≥ 0.05). نتايج پژوهش نشان داد كه پياده‌روي حاد تناوبي همراه با محدوديت جريان خون مسير پيام‌رساني MAPK را فعال نمي‌كند.