كاربرد توام پروتئازگياهي بروملين و ميدان الكترومغناطيس با فركانس پايين((50 HZ بر آنژيوژنز در مدل حلقه آئورت موش صحرايي

زمينه و هدف: رگزايي در بسياري از فرآيندهاي حياتي نقش دارد و بسياري از فرآيندهاي رشد و نمو تحت تاثير ميدان الكترومغناطيس قرار مي گيرند. پروتئاز گياهي بروملين قادر به مهار تكثير سلولي مي باشد، در اين پژوهش تجربي كاربرد توام بروملين و ميدان الكترومغناطيس با فركانس پايين بر آنژيوژنز حلقه آئورت موش صحرايي نژاد ويستار بررسي گرديد.روش كار: ابتدا آئورت موش صحرايي به قطعات يك ميلي ليتري برش و در ماتريكس كلاژن كشت داده شد. پس از ظاهر شدن نخستين جوانه هاي رگي نمونه ها به 8 گروه طبقه بندي گرديدند. گروه شاهد، شاهد آزمايشگاهي ا(تيمار با PBS)، شاهد آزمايشگاهي2 (تيمار با سيستم مولد ميدان به حالت خاموش)، شاهد آزمايشگاهي 3 (تيمار باPBSو ميدان الكترومغناطيس در شرايط سيستم خاموش)، گروه هاي تجربي 1 و 2 (تيمار با غلظت هاي 100 و 200 ميكروگرم بر ميلي ليتر بروملين)، گروه تجربي 3 (تيماربا ميدان الكترومغناطيس به تنهايي با شدت 100 گؤس به مدت 2 ساعت)، گروه تجربي4 (تيمار تؤام با ميدان الكترومغناطيس با شدت 100 گؤس و بروملين با غلظت 100 ميكروگرم بر ميلي ليتر) تقسيم بندي شدند. تعداد و طول انشعابات عروقي 24 ساعت بعداز تيمار توسط نرم افزار Image J تعيين و داده هاي كمي توسط نرم افزار آماري SPSS و آزمون هاي آماري ANOVA و TUKEY در سطح P 0.05تحليل گرديد.يافته ها: ميانگين تعداد و طول انشعابات عروقي در نمونه هاي تيمار شده با بروملين و ميدان الكترومغناطيس كاهش يافت.كاربرد توام از ميدان الكترومغناطيس و بروملين باعث كاهش معني دار ميانگين تعداد و طول عروق نسبت به كاربرد هريك به تنهايي گرديد.نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه بروملين داراي اثر مهاري وابسته به دوز بر رگزايي است و اين تاثير توسط هم افزايي با ميدان الكترومغناطيس به طور معني داري افزايش مي يابد.