اثركوآنزيم كيو10 برمحافظت عصبي درمدل سلولي بيماري پاركينسون القاء شده با6 – هيدروكسي دوپامين

زمينه و هدف: بيماري پاركينسون يكي از شايع ترين انواع بيماري هاي نورودژنراتيو است. علت اصلي بيماري ، تخريب نورون هاي دوپامينرژيك بخش متراكم جسم سياه در مغز مياني و كاهش غلظت دوپامين در پايانه هاي جسم مخطط است. اين مطالعه، به منظور بررسي اثر كوانزيم كيو10 بر مدل سلولي (PD) القاء شده با سم 6 – هيدروكسي دوپامين با كاهش التهاب انجام شد. روش كار: براي شمارش سلول هاي زنده از دو روشMTT و BT استفاده شد. براي ايجاد مدل سلولي پاركينسون ازسم 6 – هيدروكسي دوپامين استفاده گرديد. بعدازگذشت48ساعت، درصد سايتوتوكسيسيتي سم واثردارومشخص شد. يك هفته بعد از جراحي كوآنزيم كيو 10 با دوزهاي 25، 50 و 100 ميلي گرم برحسب وزن موش، به صورت گاواژ به مدت دو هفته مورد درمان و سپس مورد ارزيابي آزمون هاي رفتاري قرار گرفتند. يافته ها: در مدل جانوري دوز 25 ميلي گرم كوآنزيم كيو 10 اثر قابل ملاحظه ايي بر بهبود علائم رفتاري نداشت. اما دوز50 ميلي گرم كوآنزيم كيو 10 اثر قابل ملاحظه ايي بر بهبود علائم رفتاري داشت. در مدل سلولي دوز 20 ميكروگرم كوآنزيم كيو 10 اثرقابل ملاحظه ايي بربهبود سلول هاي مبتلا نداشت. اما؛ دوز25 ميكروگرم كوآنزيم كيو 10 اثر قابل ملاحظه ايي بربهبود سلول هاي مبتلا داشت. نتيجه گيري: درمان با كوآنزيم كيو10 به جهت ضد التهابي و آنتي اكسيداني مي تواند مرگ سلول هاي دوپامينرژيك دربخش جانوري و سلول هاي اوليه كاتكول آمينرژيك دربخش سلولي راتوسط سم 6 – هيدروكسي دوپامين كاهش دهد.