بررسي تاثير عصاره هاي هيدرو الكلي برگ هاي پنيرك، آويشن، گل بنفشه و كاج در روند التيام زخم آلوده به كانديدا گلابراتا و زخم حاصل از سوختگي درجه دو در موش صحرايي

زمينه و هدف: استفاده از داروهاي گياهي كم عارضه در درمان زخم ها، از درمان سنتي در ترميم زخم ها و سوختگي هاي پوستي بسيار رايج است. لذا هدف از اين پژوهش بررسي تاثير عصاره هاي هيدرو الكلي برگ هاي پنيرك، آويشن، گل بنفشه و كاج در روند التيام زخم آلوده به كانديدا گلابراتا بر ترميم زخم سوختگي درجه دو در موش بالغ مي باشد. روش كار: در اين تحقيق از 42 راس موش صحرايي هم سن، نر نژاد ويستار با وزن 20±250 گرم استفاده شد. پس از تعيين MIC و MLC و ايجاد سوختگي درجه 2، هر گروه از موش ها به 4 دسته شش تايي تقسيم و در هر گروه درمان با اوسرين، كلوتريمازول، عصاره و بدون تيمار با اوسرين 5درصد(گروه شاهد)، به مدت 24 روز در دو نوبت در شبانه روز(8 صبح و 8 شب) انجام گرديد. يافته ها: نتايج بررسي هاي MIC و MLC مشخص نمودكه عصاره برگ كاج و پنيرك به ترتيب داراي بيشترين و كم ترين خاصيت قارچ كشي قوي هستند. تاثير عصاره گياه بر عفونت كانديدا گلابراتا در زخم مدل هاي موشي، نمونه جدا شده از موش هاي تيمار شده با عصاره و داروي كلوتريمازول كم تر بر روي محيط كشت MHA رشد كردند. نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه مصرف موضعي عصاره سبب تسريع بهبود زخم و سوختگي در موش صحرائي آزمايشگاهي در مدت زمان بسيار كوتاه تري مي شود.