طراحي سامانه هورموني آهسته رهش LHRHA2 در مقياس نانو

هدف از اين پژوهش تهيه سامانه آزادسازي هورمون بر پايه نانو است. در اين مطالعه از پليمر طبيعي كيتوزان براي ساخت نانوذرات و از LHRHA2 به عنوان هورمون‌ مورد نياز براي تكثير مصنوعي ماهيان مورد استفاده قرار گرفت. براي تهيه نانوذرات از روش ژل شدن يوني استفاده شد. عوامل بررسي شده براي تعيين اندازه ذرات با استفاده از روش آماري دي‌اپتيمال تنظيم شد كه شامل غلظت‌هاي مختلف هورمون، نسبت غلظت كيتوزان به تري‌پلي‌فسفات و pH محلول هورمون كيتوزان بود. ريخت‌شناسي، بررسي اندازه و ساختار تشكيل دهنده، تشخيص مقاومت حرارتي و وزن‌سنجي حرارتي ذارت نانو انجام شد. اندازه بهينه نانوذرات 108 نانومتر، پتانسل زتا 2/16 ميكرو ولت، شاخص توزيع اندازه ذرات بهينه 274/0 تعيين شد. همچنين بررسي رهايش هورمون LHRHA2 از نانوذرات در محيط آزمايشگاه مقدار 14/80 درصد در طول 48 ساعت را نشان داد. تصاوير ميكروسكوپ الكتروني نگاره، نانوذرات را با اندازه كوچك و ساختار كروي جدا از يكديگر نشان داد. همچنين اين سامانه داراي پايداري حرارتي بالا تا 400 درجه سانتي­گراد بود كه با توجه به عدم آزاد شدن سريع و ناگهاني مي‌تواند به عنوان حاملي مناسب براي سامانه آهسته‌رهش هورمون‌رساني در القاي تكثير گونه‌هاي مختلف ماهي از جمله ماهيان خاوياري از طريق تزريق به كار گرفته شود.